اگر نذر روزه كند ولى روز آن را معیّن نسازد نمی‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد، حتّی اگر نذر کند در سفر روزه بگیرد یا فلان روز را روزه بگیرد خواه در سفر باشد یا در حضر، این نذر هم اشکال دارد.
تا قبل از ظهر می‌توان افطار کرد مگر اینکه نذر روزه معینی کرده باشد که افطار کردن آن حرام است.
اموالی را كه انسان به مصرف نذر و كفّاره می‌رساند جزء مخارج ساليانه محسوب می‌شود و خمس ندارد.
اگر نذر مطلق کرده خمس ندارد و اگر نذر مشروط باشد چنانچه شرط حاصل شود خمس ندارد و اگر شرط حاصل نشود خمس دارد.
هرگاه كسى بدهكار خمس يا زكات است و قرض هم دارد و اموالى از باب كفاره و نذر و مانند آن بر او نيز واجب شده، چنانچه نتواند همه آن‌ها را بپردازد، اگر عين مالى كه خمس يا زكات بر آن واجب شده از بين نرفته است بايد خمس و زكات را مقدم دارد و اگر از بين رفته، احتياط واجب اين است كه حق مردم را مقدّم دارد و اگر چنين كسى از دنيا برود و مال او براى همه این‌ها كافى نباشد به همين ترتيب عمل كنند.
در فرض سؤال، کفاره جمع ندارد و اگر روز معین باشد باید کفاره‌ی شکستن روزه قسم یا نذر را بدهد.
بله در سایر روزها می‌تواند روزه مستحب بگیرد، مثلاً اگر نذر او این بوده که یک نیمه‌ی شعبانی را روزه بگیرد می‌تواند در روزهای دیگر روزه مستحب بگیرد.
این نذر صحیح نیست چون در نذر، رجحان عمل شرط است و این عمل با توجّه به اینکه بهانه‌ای به دست دشمنان اسلام براى زیر سؤال بردن کل مسائل سوگوارى خامس آل عبا (علیه‌السلام) که از افضل قربات است می‌دهد، خالى از اشکال نیست؛ و برفرض رجحان این عمل، نذر درباره دیگرى کردن صحیح نیست.
عزاداري سیدالشهدا (ع) از افضل قربات است ولي بايد از انجام اعمالي كه موجب ضرر به بدن يا وهن مذهب می‌شود اجتناب كنيد؛ و چنين نذري لازم الوفا نيست.
پوشيدن لباس مشكى در اين مورد مصداق تعظيم شعائر است، لذا ازنظر شرع رجحان پيدا می‌کند و نذر صحیح است.
نذر او باطل است و از انداختن شال سبز خوددارى کند.
