تمام غسل‌های واجب و همچنين غسل‌های مستحبی كه با دليل معتبر ثابت‌شده (مثل غسل جمعه، غسل احرام، غسل شبهاى قدر و مانند آن) كفايت از وضو می‌کند و وضو بعد از غسل جنابت بدعت و حرام است، البته احتياط مستحب آن است كه در غير غسل جنابت وضو بگيرند.
سلسله البول برای تحفظ می‌تواند سوره را ترک نماید، ولی غیر از او نمی‌توانند و اگر وضو باطل شود باید نماز را با شرایط اعاده کنند.
در بعضی روایات به این معنی اشاره شده است و منظور این است که حتی الامکان با وضو بخوابد و اگر نشد با تیمم.
كسى كه نمىتواند وضو بگيرد يا غسل كند جايز است نمازهاى مستحبى را با تيمّم بخواند، حتّى اگر مثلًا براى انجام نماز شب وقت تنگ است مىتواند تيمّم كند.
رضایت نائب شرط می باشد مگر این که پرستار شخص باشد و وضو دادن جزء وظایف او در برابر حقوقش باشد، ضمن این که پرداخت دستمزد به نائب برای جلب رضایت او اشکالی ندارد.
اشکالی ندارد (به‌اندازه نماز قضای یک‌شبانه‌روز در یک جلسه).
به نیت زیارت امام حسین علیه‌السلام غسل کند کفایت از وضو هم می‌کند.
انسان نمی‌تواند با غسلى كه به اميد مطلوب بودن به‌جا آورده نماز بخواند بلكه بايد بناتر احتیاط واجب وضو نيز بگيرد، ولى با غسل‌هایی كه مستحب بودن آن قطعى است مانند غسل جمعه میتوان نماز خواند.
انجام این غسل به‌قصد رجا مانعی ندارد و تا زمانی که با دلیل معتبری ثابت نشده کفایت از وضو نمی‌کند.
چنانچه این غسل را در روز جمعه یا در روز شنبه به نیت قضا یا در عصر روز پنجشنبه (درصورتی‌که احتمال قابل‌توجهي بدهد روز جمعه موفق به غسل کردن نمی‌شود) انجام بدهد، کفایت از وضو می‌کند، اما اگر در شب جمعه (بعد از غروب پنجشنبه) یا بعدازظهر جمعه انجام شود، کفایت از وضو نمی‌کند.
هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در وضو اگر در دست چپ نباشد اشکالی برای وضو ایجاد نمی کند.
