احتیاطاً عبادات خود و همچنین غسل و وضو را به هنگام برطرف شدن مانع اعاده کند.
وضو کفایت می کند و نماز او صحیح است هر چند کار خلافی کرده است.
هرگاه بتواند وضو بگیرد یا غسل کند و نماز را بدون مستحبات (ماننداقامه و قنوت) به جا آورد باید چنین کند حتّى اگر به اندازه سوره هم وقت ندارد مى تواند آن را ترک نماید و با وضو نمازبخواند.
نمی‌شود وضو و غسل کرد و چیزی را با آن طاهر کرد.
وضو عملی تعبدی است که از شستن صورت و دستها و مسح جلو سر و روى پاها تشکیل شده و به دو روش ترتیبی و ارتماسی انجام می شود.
وضو برای نمازهای مستحبی شرط است ولی واجب نیست یعنی می تواند وضو و نماز، هر دو را ترک کند.
اگر به آسانی بتواند نائب بگیرد که از رطوبت دست او بگیرد و برای او مسح کند این کار را انجام دهد. در غیر اینصورت مسح ساقط است، ولی اگر بتواند ساق پا را مسح کند این کار را ترک نکند.
هرگاه اين گونه افراد با اختيار خود بول يا غائط كنند بايد وضو بگيرند.
وضو گرفتن براى شما کار مشکلى نیست; صورت را با دست راست مى شویید، سپس دست راست را زیر شیر آب مى گیرید، به طورى که آب همه آن را فرا گیرد، و با دست راست باقیمانده دست چپ را مى شویید، سپس سر و هر دو پا را با آن مسح مى کنید. و اگر شیر آب وجود نداشته باشد، و بخواهید با آب قلیل وضو بگیرد، کافى است یک نفر کف دست شما آب بریزد، و شما صورت خود را بشویید، و بعد یک لیوان آب بر روى دست شما از بالا به پایین بریزد، و شما نیّت وضو مى کنید، و سپس سر و پاها را مسح مى کنید و تیمم هم لازم نیست.
در صورتى که دست اضافى بالاى مرفق باشد و یکى اصلى و دیگرى فرعى باشد، اصلى را بشوید کافى است و اگر هر دو مانند یکدیگر هستند، هر دو را بشوید ولى مسح با یکى کافى است و اگر پائین مرفق باشد احتیاطاً هر دو را بشوید و با هر دو مسح کند.
