انسان نمی‌تواند با غسلى كه به اميد مطلوب بودن به‌جا آورده نماز بخواند بلكه بايد بناتر احتیاط واجب وضو نيز بگيرد، ولى با غسل‌هایی كه مستحب بودن آن قطعى است مانند غسل جمعه می‌توان نماز خواند.
چنانچه این غسل را در روز جمعه یا در روز شنبه به نیت قضا یا در عصر روز پنجشنبه (درصورتی‌که احتمال قابل‌توجهي بدهد روز جمعه موفق به غسل کردن نمی‌شود) انجام بدهد، کفایت از وضو می‌کند، اما اگر در شب جمعه (بعد از غروب پنجشنبه) یا بعدازظهر جمعه انجام شود، کفایت از وضو نمی‌کند.
هرگاه وضو بگیرد یا غسل کند بعد بفهمد آب براى او ضرر داشته، وضو و غسل او صحیح است.
درصورتی‌که بتواند دستش را حركت دهد، وضو گرفتن اشكال ندارد، ولى نيّتش اين باشد كه حركاتى كه از بالا به پايين است جزء وضو باشد و عكس آن جزء وضو نباشد.
هرگاه زخم يا دمل و شکستگي در محل مسح باشد چنانچه قسمتی از پشت پا، يا پيش سر براى مسح كردن ـ ولو به‌اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح می‌کند اما اگر نتواند به آن مقدار نیز مسح کند بايد پارچه پاکي روي آن بگذارد و روي پارچه را با رطوبت آب وضو مسح کند و بنا بر احتياط واجب، تيمم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممکن نباشد بايد وضوي بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمم هم بکند.
اگر بتواند اطراف چشم را بشويد، بايد وضو بگيرد والاّ تيمّم كند.
اگر داخل وقت باشد احتیاطاً اعاده كند و اگر وقت گذشته است قضا لازم نيست.
طواف و نماز طواف را اعاده كند و لازم نیست سعی و تقصر اعاده شود و عمره او صحيح است و پوشيدن لباس احرام لازم نيست.
اگر مانع بسیار کوچک بوده (به‌اندازه دو میلی‌متر) وضو و غسل و طواف و نماز آن صحیح می‌باشد در غیر این صورت طواف و نماز آن صحیح نیست بنابراین باید این دو عمل را اعاده کند و بقیّه اعمال او صحیح است و اگر نمی‌تواند شخصاً انجام دهد نایب بگیرد.
