انسان نمی‌تواند با غسلى كه به اميد مطلوب بودن به‌جا آورده نماز بخواند بلكه بايد بناتر احتیاط واجب وضو نيز بگيرد، ولى با غسل‌هایی كه مستحب بودن آن قطعى است مانند غسل جمعه می‌توان نماز خواند.
منظور جایی است که کسی جدا تقاضای افطار می‌کند نه تعارفات معمولی و بعد از افطار کردن روزه دیگر ادامه آن معنی ندارد.
در میان غسل‌های واجب و مستحب در منابع معروف غسلی به نام غسل شهادت وارد نشده است.
در مورد قرباني توجه به چند نکته لازم است: 1- قرباني کردن تنها براي حاجياني که در حال انجام مناسک حج هستند و همچنين براي کساني که نذر قرباني دارند واجب است و بر ديگران واجب نيست؛ گرچه مستحب است. 2- در قرباني مستحب، عدم نقص و سن و جنس خاصي لازم نيست؛ البته کمتر از گوسفند و بز حکم قرباني را ندارد. همچنين چند نفر می‌توانند باهم شريک شوند و يک حيوان قرباني کنند. 3- ثواب اين کار را می‌توانند به مردگان و زندگان هديه کنند. 4-شايسته است بخشي از گوشت قرباني را به نيازمندان بدهند.
وضو گرفتن در چند جا مستحب است: براى خواندن قرآن، براى نماز ميّت و براى دعا و مانند آن و نيز مستحب است كسى كه وضو دارد براى خواندن نماز، تجديد وضو كند و هرگاه به قصد يكى از اين كارها وضو بگيرد تمام كارهايى را كه مشروط به وضو است مى‌تواند انجام دهد.
زمان خاصی ندارد.
هرگاه غسل ديگرى انجام داده كفايت مى‌كند؛ بنابراين، اعمالى كه بعد از غسل حيض يا جمعه انجام داده، ازجمله حج او، صحيح است، ولى نمازهايى را كه بعد از جنابت و قبل از اولین غسل خوانده بايد به‌تدریج قضا كند و اگر بعد از جنابت تا زمان حج هيچ غسلى نكرده، بايد طواف‌های عمره و حج و طواف نساء و نمازهاى آن را دوباره بجا آورد و اگر نمى‌تواند، نايب بگيرد و تا زمانى كه اين اعمال را اعاده نكرده، بايد از بوى خوش و ازدواج و محرّمانی كه با طواف نساء حلال مى‌شود، احتیاطاً اجتناب كند.
مستحب است پيش از خواب و پيش از وضو جهت نماز و بعد از خارج شدن منى، بول كند.
از طرف كسى كه زنده است (بالغ، كودك و ديوانه‌اى كه حج بر او مستقر نشده) فقط براى حج مستحبی مى‌توان اجير كرد، مگر نسبت به كسانى كه حج بر آن‌ها واجب شده و براثر كوتاهى آن را بجا نياورده‌اند و اكنون به خاطر بيمارى يا پيرى، ناتوانى و جنون قادر بر حج نيستند، در اين صورت واجب است نايب بگيرند؛ امّا اگر زمانى استطاعت مالى پیداکرده كه استطاعت جسمى نداشته و يا راه براى او باز نبوده، حج بر وى واجب نيست و گرفتن نايب نيز واجب نمى‌باشد؛ نه در حيات، نه بعد از مرگ او. ولى احتياط مستحب اين است كه در زمان حیات اجير بگيرد.
حج و عمره مستحبی را مى‌تواند به نيابت چند نفر زنده و خودش، يا چند نفر مرده و خودش، يا چند نفر زنده و مرده و خودش بجا آورد.
بلند خواندن دعاها در طواف مستحب و واجب، به‌طوری‌که مزاحمت براى ديگران فراهم شود، كار درستى نيست.
اگر عمداً و از روى اختيار نگاه نكنند اشكال ندارد؛ ولى بهتر است در ازدحام مراعات كنند.
