مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال قول مدّعی عقد موقّت مقدّم است و شخصی که مدّعی عقد دائم است باید شاهد و دلیل برای عقد دائم بیاورد و قسم برای ادّعای او کافی نیست و شخصی که ادّعای عقد موقّت دارد می‌تواند قسم یاد نماید و حرف خود را ثابت نماید. ما در مسئله اختلاف در عقد دائم و موقّت، به سراغ الفاظ نمی‌رویم، معتقدیم تفاوت این دو عقد از قبیل اقل و اکثر است، قدر متیقّن که اقل است را می‌گیریم و اکثر را رها می‌کنیم و مسئله انقلاب عقد موقّت به دائم را در فرض ترک ذکر مدّت قبول نداریم، قانون «العقود تابعة للقصود» را همه‌جا حاکم می‌دانیم، هرچند احتیاط آن است که در پایان مدّت صیغه طلاق نیز جاری شود.

اين مطلب محل بحث است، البته ما اجازه می‌دهیم و عزل بدون رضايت زوجه كراهت دارد، امّا در شرایط فعلی این کار جایز نبوده مگر این‌که ضرورت داشته باشد.

راه آن فقط طلاق است و در عدّه می‌تواند با او ازدواج نماید به‌شرط این‌که طلاق رجعى نباشد و اگر طلاق رجعى است باید بعد از تمام شدن عدّه او را به عقد موقّت درآورد.

اجازه زوجه شرط نيست، البته مناسب است زن و شوهر به‌گونه‌ای عمل نمایند که موجب اختلاف نشود.

اگر زن در بیرون رفتن یا کارکردن بیرون از خانه (درصورتی‌که مزاحم حقوق شوهر باشد و به عدم تمکین منجر شود) و نزدیکی کردن (در مواقعی که عذر شرعی ندارد)، اطاعت شوهر نكند گناهكار است و حقّ غذا و لباس و منزل و همخوابى او از بين می‌رود ولى مهر او از بين نمی‌رود.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

در فرض سؤال باید از طریق شهادت شهود، این مطلب را ثابت کنند و شهادت پدر براى دختر، چنانچه ظاهر الصّلاح باشد، مانعى ندارد و چنانچه همسایگان نیز تأیید کنند که آن‌ها سال‌ها ظاهراً به‌صورت زن و شوهر زندگى کرده‌اند، آن‌هم می‌تواند از قرائنى باشد که به علم قاضى کمک می‌کند.

درصورتی‌که وقت طولانی نباشد مانعی ندارد.

پرداختن نفقه وظیفه‌ای است و تمکین وظیفه‌ای دیگر و تمکین مشروط به پرداخت نفقه نیست، احتیاط واجب آن است که زن از تمکین خوددارى نکند ولى می‌تواند با اجازه حاکم شرع از اموال او به مقدار نفقه خود بردارد.

قول عدم نزدیکى مقدّم است (البتّه با قَسم)، مگر این‌که مدّتى بدون مانع باهم خلوت داشته باشند که ظاهر حال مواقعه باشد.

اگر شوهر هزینه‌های لازم را به‌طور متعارف می‌پردازد اين کار جایز نيست.

زن وظيفه ندارد خدمت خانه را انجام دهد و غذا تهيّه كند و نظافت و مانند آن را انجام‏ دهد، مگر به ميل خود و اگر مرد او را مجبور بر اين كارها نمايد زن می‌تواند حق‌الزحمه خود را در برابر اين كارها از او بگيرد.