عقد صحیح بوده و نسبت به آن چهارده شاخه گل به نوعی با هم مصالحه کنند.
با توجه به اینکه 14 سکه اساس مهریه را تشکیل می داده این را نمی توان مهریه مبهم دانست و عقد صحیح است.
دو حالت دارد، درصورتی‌که از اوّل ندانند که صیغه مثلاً یک ماه بوده یا دو ماه باید بگویند یک ماه بوده و اگر بدانند مدّت آن مثلاً یک ماه بوده و نمی‌دانند یک ماه تمام‌شده یا نه می‌توانند استصحاب کنند و بگویند تمام نشده است.
تنها آن مقدار از زمان که زن تمکین کرده مهریّه‌اش لازم است.
چنانچه از عوامل تحریک (نظیر فیلم‌ها و مجلات و کتاب‌ها و نشریات فاسد و دوستان ناباب و مجالس آلوده و حتی غذا و مناظر محرک) اجتناب ورزید و هرروز به‌صورت مرتب مقداری ورزش کنید و خود را به خدا بسپارید انشاء الله موفق به کنترل خودخواهید شد.
ازدواج موقّت تمام احکام ازدواج را دارد به‌جز نفقه و بعضی از جزئیات دیگر، اما فرزند از آن‌ها ارث می‌برد و مسئولیت عدّه نگه‌داشتن بعد از پایان مدت بر دوش زن است و زن هرگز نمی‌تواند در این مدت همسر مرد دیگری شود و امثال آن.
زن می‌تواند در ازدواج موقّت شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند و تنها لذّت‌های ديگر ببرد، ولى اگر بعداً به اين امر راضى شود مانعى ندارد.
عقد با این عمل باطل نمی‌شود، مگر اینکه زن در عسر و حرج شدید باشد و مرد حاضر نباشد باقیمانده مدت را ببخشد در این صورت می‌تواند نزد فرد عالمی برود تا باقیمانده مدت رابعنوان ولایت از طرف شوهر به او ببخشد و بعد از نگهداری عدّه می‌تواند شوهر کند.
پدر يا جدّ پدرى می‌تواند براى محرم شدن با زنى او را به عقد موقّت پسر نابالغ خود درآورد (به‌شرط اينكه مدّت عقد به‌اندازه‌ای باشد كه پسر به حدّ بهره‌گیری جنسى برسد) و نيز می‌تواند دختر نابالغى را براى محرم شدن بستگان به عقد كسى درآورد (به همان شرط كه در مورد پسر گفته شد) و در هر دو صورت بنابر احتياط واجب بايد عقد فایده‌ای براى آن دو داشته باشد و خالى از مفسده باشد.
هر گونه رابطه نامشروع و هر گونه عقد موقت بیش از مقدار ضرورت و نیاز نوعی هوسبازی است.
در مورد نامحرم جز در موارد ضرورت احتیاط در ترک چنین کاری است.(حتی در صورت عدم لمس اعضا)
آنچه یقین دارند محاسبه کنند ولی می‌توانند احتیاطاً باقیمانده مدت را ببخشند و عقد جدید بخوانند.
