مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات و اتمام آن، شك كند كه سنگ‌ها را درست انداخته يا نه، (يعنى شك در شرايط كند) بنا را بر صحت مى‌گذارد.

هرگاه خونى از پشه بيرون آيد و نداند خونى است كه تازه از او مكيده، يا از خود پشه است پاك؛ ولى اگر بداند هنوز خون جزء بدن ‏پشه نشده ‏نجس است.‌

اصل بر عدم نافرمانی است و باید به‌جا آورد.

در فرض سؤال اگر در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده است نماز صحیح است اما از این به بعد رعایت نماید.

هرگاه در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و بعد از آن وضو بگيرد و اعاده نمايد

در فرض سؤال اعتناء نکند مگر اینکه نماز دو رکعتی نبوده و یقین دارد یا دو رکعت خوانده یا پنج رکعت که در این صورت نمازش باطل است.‌

در صورت شک، پاك است.

باید آن را متنجس اول حساب کنید.

هرگاه شك كند غسل كرده يا نه بايد غسل كند ولى اگر بعد از غسل‏ شك كند غسل او صحيح بوده يا نه اعتنا به شك نكند.

احتیاط این است که نماز را اعاده کند.‌

دو حالت دارد، درصورتی‌که از اوّل ندانند که صیغه مثلاً یک ماه بوده یا دو ماه باید بگویند یک ماه بوده و اگر بدانند مدّت آن مثلاً یک ماه بوده و نمی‌دانند یک ماه تمام‌شده یا نه می‌توانند استصحاب کنند و بگویند تمام نشده است.

اگر پس از گفتن لبّيك واجب در ميقات، شك كند كه نيّت حج تمتّع كرده، يا نيّت عمره تمتّع، بنا مى‌گذارد كه نيّت عمره تمتّع كرده و عمره‌اش صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.