مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر با طهارت بوده و شك كند كه حدثى از او سرزده، بنا را بر طهارت مى‌گذارد و لازم نيست دوباره آن را انجام دهد.

اگر در اثناء طواف شك كند وضو گرفته؟ و حالت سابقه خود را از وضو و حدث نداند، اگر بعد از گذشتن از نصف (سه شوط و نیم) باشد طواف را رها مى‌كند و وضو مى‌گيرد و از همان‌جا بقيّه طواف را بجا مى‌آورد و سپس احتیاطاً آن را اعاده مى‌كند و اگر قبل از گذشتن از نصف باشد، طواف او باطل است.

هرگاه در اثناء طواف شك كند غسلى كه بر او واجب بوده انجام داده، يا نه؟ بايد فوراً از مسجدالحرام خارج شود و پس از غسل بازگردد، سپس اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده باشد، دنباله آن را بجا مى‌آورد و احتياط آن است كه پس از اتمام طواف آن را اعاده كند و اگر قبل از گذشتن از نصف بوده، از اوّل شروع مى‌كند.

هرگاه بعد از انجام‌ طواف شك كند آن را با وضو بجا آورده، يا شك كند غسل را انجام داده؟ طوافش صحيح است؛ ولى براى اعمال بعد (كه نياز به وضو، يا غسل دارد) بايد آن را بجا آورد.

اگر پسر بزرگ ميّت نداند كه ميّت قضاى روزه بر ذمّه دارد يا نه واجب نيست براى او قضا بگيرد و اگر اجمالاً بداند مقدارى قضاى روزه بر ذمّه اوست بايد به‌اندازه‌ای كه يقين دارد به‌جا آورد و بيش از آن لازم نيست.

احتیاطاً نماز را اعاده کند ولی اگر می‌داند بی‌اختیار بوده اشکال ندارد.

باید بگوییم صحیح بوده، امّا اگر یقین داریم باطل انجام داده است باید دوباره انجام دهیم.

به شک خود اعتنا نمى‌كند و عملش صحيح است.

استفاده از آن اشکال ندارد، ضمن اینکه تفحّص و جستجو نیز لازم نیست.

خوف حاصل از مجرّد احتمال عقلایى کفایت می‌کند.

در نيّت، گذراندن از ذهن لازم نيست. اگر انگيزه او از آمدن به مکه و احرام نيابت بوده، عمل را به‌عنوان نيابت انجام مى‌دهد، ولى اگر از اوّل مردّد بوده به چه قصدى حج بجا آورد، مى‌تواند به نيّت اجمالى (يعنى همان نيّت موقع احرام) عمل خود را به اتمام برساند، ولى براى نيابت كفايت نمى‌كند.

نيّت مى‌كند حجی را كه براى آن اجیرشده‌ام بجا مى‌آورم.