احتیاطاً عبادات خود و همچنین غسل و وضو را به هنگام برطرف شدن مانع اعاده کند.
هرگاه فقط به مقدار وضو يا غسل آب دارد و مىداند اگر آن را بريزد آب پيدا نمىكند، چنانچه وقت نماز داخل شده باشد ريختن آن حرام است و احتياط واجب آن است كه پيش از وقت نماز هم اين كار را نكند، همچنين اگر احتمال عقلايى مىدهد كه اگر آب را بريزد آب ديگرى به دستش نمىرسد احتياط واجب آن است كه آب را نگهدارد و در تمام اين صورتها اگر آب را بريزد كار خلافى كرده امّا نماز او با تيمّم صحيح است.
كسى كه وظيفهاش تيمّم است اگر براى كارى تيمّم كند تا تيمّم و عذر او باقى است مىتواند تمام كارهايى را كه وضو و غسل در آن شرط است به جا آورد، حتّى اگر تيمّم را به خاطر تنگى وقت نماز گرفته باشد دست گذاردن روى خط قرآن و مانند آن براى او جايز است.
نمازهایی را که پس از آن و قبل از انجام غسل واجب یا مستحب ، یا تیمم بدل از غسل بعدی خوانده است را قضا نماید.
در فرض سوال کافی است بر روی سنگ صیقلی تمیزی تیمم کند و اگر آن هم ضرر داشته باشد بدون وضو و تیمم نماز بخواند و احتیاطا بعدا اعاده کند.
در تمام اين موارد بايد تيمّم كند، ولى اگر مثلًا آب گرم براى او ضرر ندارد بايد با آب گرم وضو بگيرد يا غسل كند و لازم نيست يقين به ضرر داشته باشد همين اندازه كه خوف ضرر داشته باشد كافى است كه وضو نگيرد و تيمّم كند.
باید تیمّم کند و آب را نگه دارد، همچنین اگر انسان غیر مسلمانى جان او در خطر باشد باید آب را به او بدهد و تیمّم نماید، درباره حیوان نیز همین حکم جارى است.
باید نخست بدن و لباس را آب بکشد، بعد تیمّم کند و نماز بخواند، امّا اگر چیزى که بر آن تیمّم کند ندارد باید آب را به مصرف وضو یا غسل برساند و با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
باید به جاى وضو یا غسل، تیمّم کند.
هرگاه كسى عمداً نماز را بقدرى تأخير بيندازد كه وقت وضو يا غسل نداشته باشد معصيت كرده، ولى نماز او با تيمّم صحيح است، هرچند احتياط مستحب آن است كه قضاى آن را نيز به جا آورد.
كسى كه مىداند مقدار كمى وقت دارد امّا مىترسد اگر سراغ وضو يا غسل برود به نماز نرسد بايد تيمّم كند.
