مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

گفتن این ذکر به‌قصد ذکر مطلق مانعی ندارد.

تنها در نمازهایی که دو تشهد دارد بعد از تشهد اوّل مستحب است.

در نماز جماعت اگر صدای امام را می‌شنود نباید ذکری بگوید، البته ذکر گفتن به‌صورت آهسته (در نمازهای اخفاتی) اشکالی ندارد.

در منابع معتبر چنین ذکری را نیافتیم.‌

مستحب است بعد از تکبیرِ الاحرام به‌قصد رجاء (به امید رسیدن به ثواب) اين دعا را بخوانند:يا مُحْسِنُ قَدْ اتاكَ الْمُسى‏ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسيئِ انتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسيى‏ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبِيحِ ما تَعْلَمُ مِنّى. يعنى: «اى خداى نيكوكار! بنده گنهكارت به در خانه تو آمده است تو امر كرده‏اى كه نكوكار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکارم، به حقّ محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از كارهاى زشتى كه مى‏دانى از من سرزده بگذر!»

اگر در کنار چیز دیگری که مشخص و معین است ذکر شده، اشکالی ندارد و عقد صحیح است اما در صورتی که به صورت کلی و مبهم بیان شده است موجب ابطال مهر المسمی و تبدیل آن به مهر المثل است مشروط بر این که مهر المثل کمتر از مهر المسمی نباشد‌

به‌قصد ذکر مطلق مانعی ندارد.

در هر دو صورت کراهت دارد.

گفتن این اذکار در غیر نماز مانعی ندارد ولی در قنوت و سجده از دعاهای معروف و معتبر استفاده کنید.

هیچ‌کدام از این‌ها دلیل معتبری ندارد.

تعبیر خوب و مناسبی نیست.

از این کار بپرهیزید.