حیا آن است که انسان در مقابل گناهان خود را جمع‌وجور کند و کنار برود و علاقه مزبور را می‌توان با اشتغال به مسائل علمی و تاریخی و کارهایی همانند خیاطی و کار با کامپیوتر فراموش کرد.
معیار ضرورت تشخیص عرف عام و صالح است.
در موارد ضرورت با رعایت حجاب اسلامى و موازین شرعى مانعى ندارد، ولى باید کوشش براى جداسازی این مدارس ادامه‌یابد.
در فرض سؤال چنانچه حجاب اسلامی رعایت شود و مکالمات معمولی بدون مفسده خاصی (مکالمات شهوت‌انگیز و محرّک) ردّ و بدل شود، مانعی ندارد.
چنانچه درب اتاق قفل نباشد، خلوت با اجنبیّه صدق نمی‌کند.
باید حداکثر تلاش خود را جهت جدایی از آنها انجام دهد.
هرگونه تماس و ارتباط با نامحرم که موجب مفسده شود حرام است و در مورد اقوام و اساتید درصورتی‌که جهات شرعیِ رعایت شود و سخنان عادی و معمولی باشد اشکالی ندارد.
کمک به نامحرم درصورتی‌که به حرام منجر نشود اشکالی ندارد.
مرد و زنى که می‌خواهند با یکدیگر ازدواج کنند، می‌توانند با هماهنگی خانواده‌ها به مقدار لازم در جلسه‌ای بنشینند و یکدیگر را ببینند و با یکدیگر صحبت کنند و اگر در یک جلسه مقصود حاصل نشد، می‌توانند در چند جلسه باهم بنشینند و صحبت کنند، سپس تصمیم بگیرند.
درصورتی‌که جهات شرعيّه مراعات شود و به‌جز آن دو نفر شخص ثالثى نيز وجود داشته باشد، يا امكان ورود ديگرى بدون اجازه آنها باشد و سخنان عادى و معمولى که لازم و ضروری باشد، اشكال ندارد.
چنانچه صحبت کردن بانام حرم از حد حرف‌های عادی و معمولی فراتر رود و مفسده داشته باشد جایز نیست.
شنيدن خنده و صداى زن نامحرم درصورتی‌که به‌قصد لذّت نباشد و سبب افتادن در گناه نشود اشكالى ندارد، ولى زن نبايد لحن صداى خود را طورى كند كه هوس‌انگیز باشد.
