حکم کفاره در صورت شک بین افطار روزه قضا و روزه ماه رمضان
فردی میداند بعضی از روزههای خود را بهعمد افطار کرده، اما نمیداند روزهی ماه رمضان بوده یا قضای آن، وظیفهی او چیست؟
با توجه به آنچه نوشتهشده است کفاره شکستن روزه قضای رمضان را بدهد.
با توجه به آنچه نوشتهشده است کفاره شکستن روزه قضای رمضان را بدهد.
كسى كه قضاى روزه ماه رمضان را گرفته جايز نيست بعدازظهر روزه را باطل كند و اگر عمداً چنين كارى كند بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمىتواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پیدرپی باشد.
اگر قبل از ظهر افطار کرده، کفّاره تأخیر دارد یعنى براى هر یک روز یک مد طعام باید بدهد و از گناه خود استغفار کند و قضاى آن را بعداً بجا آورد و اگر بعدازظهر بوده علاوه بر آنچه گفته شد باید کفّاره افطار روزه قضا را هم بدهد.) بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمیتواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پیدرپی باشد.)
در فرض سؤال جایز نیست و روزه باطل است.
در فرض سؤال اشکالی ندارد و روزه صحیح است.
با توجه به آنچه نوشتهاید باید به نذر خود عمل نماید، زیرا ملاک، نداشتن روزه قضا هنگام نذر کردن روزه است.
داشتن روزه قضا مانع از روزه کفاره نیست در ضمن کفاره قسم اول اطعام ده مسکین و یا لباس پوشاندن به ده فقیر میباشد و اگر توانایی بر آنها نداشت سه روز روزه است.
كسى كه روزه قضاى ماه رمضان را بهجا میآورد میتواند پيش از ظهر روزه را افطار كند، بهشرط اينكه وقت براى قضاى روزه تنگ نباشد، ولى بعدازظهر جايز نيست، همچنين اگر قضاى روزه غير معيّنى (مانند قضاى روزه نذر) را گرفته باشد احتياط واجب آن است كه بعدازظهر روزه را باطل نكند.
در روزه مستحبی کار خلافی نکرده اما روزه باطل میشود و در روزه قضا اگر بعدازظهر عمداً این کار را انجام دهد کفاره دارد و کفاره آن اطعام ده فقیر است و اگر نمیتواند 3 روز روزه میگیرد.
با توجه به اینکه به نیت مافی الذمه بوده، از همانکه زودتر واجب شده (متقدم) محسوب نماید البته احتیاط مستحب این است که اگر توانایی دارد به مقداری که عسر و حرج لازم نیاید تکرار کند.