مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه كسى چند وصى براى خود معيّن كند چنانچه اجازه داده است هرکدام به‌تنهایی به وصیت او عمل كنند لازم نيست از يكديگر اجازه بگيرند؛ و اگر اجازه نداده است (خواه گفته باشد همه باهم عمل كنند يا نگفته باشد) بايد با نظر يكديگر به وصیت او عمل نمايند و اگر حاضر به همكارى نباشند، يا در تشخيص مصلحت اختلاف كنند، درصورتی‌که تأخير، سبب تعطيل عمل به وصیت يا تأخير آن گردد بايد حاكم شرع ترتيبى دهد كه عمل به وصیت، زمين نماند.

طواف و نماز آن بايد اعاده شود.

در استحباب مطلق نیت قطعی می‌کند ولی در قصد رجا نیت قطعی ندارد بلکه نیت احتمالی دارد.‌

با توجه به اینکه در محراب نوشته شده و قید خاصی نداشته نباید اعتراضی کند.‌

هر مقدار که عسر و حرج دارد عمل به عهد لازم نیست.‌

اگر به مبانی مساله کاملا آشناست و به یقین می رسد در آن می تواند به نظر خود عمل کند.

واقولى حد عرفى دارد و معمولاً تا قبل از به نام زدن سند می‌باشد نه به اين معنا كه هر كس بتواند تا چند سال بعد نيز پشيمان شود و با پرداخت مبلغى معامله را فسخ كند.

طبیب در هر دو صورت ضامن است و اگر دسترسى به حاکم شرع باشد، باید اذن بگیرد و اگر دسترسى به شخص خاصی نیست ما اذن می‌دهیم که اطبا اقدام کنند و ضامن نیستند.

شامل لعان نمی شود مگر در صورتی که تصریح به آن شده باشد.‌

هم‌زمان در مساجد دیگر هم روضه بگیرید تا جبران سال گذشته نیز بشود.

احتیاط آن است که اعاده نماید.‌

با فوت نذر کننده، عمل به نذر وى واجب نیست و فقط درصورتی‌که عین را نذر کرده و حاجت گرفته است باید ادا نمایند.