آنچه نوشته‌اید به آن معنا که شما فکر می‌کنید نیست، منظور این است که در حد معقول و متعارف و معمول باید آماده تمکین باشد ولی شرایط خاص برخلاف متعارف از سوی زوج نباشد.
اگر در حالیکه آن مرد کافر بوده به عقد او درآمده عقدشان باطل است و ازدواج دائم یا موقت شما با آن دختر صحیح است اما اگر فکر می کرده اند عقد صحیح است و آمیزش هم صورت گرفته بعد از اطلاع از باطل بودن عقد باید عده نگه دارد تا بتواند با مرد دیگری عقد دائم یا موقت کند، در عقد دائم زني که عادت مي شود احتياط آن است که بقدري صبر کند که دوبار حيض ببيند و پاک شود و هنگامي که حيض سوم را ديد عده او تمام است. لذا اگر بعد از این مدت ایشان را عقد کرده باشید عقد صحیح است اما اگر قبل از تمام شدن عده بوده و خودتان صیغه عقد را خوانده باشید و آمیزش نیز صورت گرفته باشد بنابر احتیاط واجب حرام ابد شده اید مگر اینکه در رعایت مقدار عده به مرجعی رجوع کرده باشید که دو بار عادت شدن را کافی بداند.
در صورتی که خوف مفسده ای در این کار نباشد مانعی ندارد.
لازم است بین خودتان تقسیم نمایید و از پدر نگهداری کنید و سعی کنید همسران خود را نیز به این کار خیر راضی کنید.
ابراء را نمی توان باطل کرد و در فرض سوال زن نمی تواند مطالبه کند مگر اینکه مرد خودش مایل باشد بپردازد.
مواردی که با حقوق شوهر در تعارض است باید با اجازه او باشد.
گفتن دروغ جایز نیست مگر در موارد ضرورت.
قسم زن صحیح است و شوهر نمی تواند او را مجبور کند و در صورت اجبار کفاره ای بر زن واجب نمی شود اما اگر از روی اختیار این کار را انجام دهد هربار کفاره شکستن قسم بر او واجب می شود. در حال ا ختیار و رضایت زن جنب از حرام محسوب می شود و نسبت به مرد در صورت عدم رضایت زن در هر صورت جنب از حرام است.
هرگاه استاد مورد اعتمادی بوده و جلسه درس عمومی باشد بهتر است ممانعت نکند در غیر اینصورت جلسه را ترک کنید.
با همسرتان موافقت کنید و سعی کنید با زبان خوب او را از هر گونه دعوا باز دارید.
جایز نیست زیرا زوجیت با مرگ یکی از آنها باطل شده و عده وفات عده بائن است.
در صورتی که مصلحت فرزند در آن باشد، رضایت پدر لازم نیست.
