مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که این امور در زمین های موات احداث شود حریم آنها معتبر است،  میزان حریم، مقداری است که آن ساختمان و یا آن برنامه طبق نظر کارشناسان  نیاز به آن دارد.‌

در صورتی که نماز قضای شما به این مقدار زیاد نیست به همان مقدار که هست باید عمل  کنید و زاید بر آن واجب نیست.‌

تنها به مقدار ضرورت جایز است که در آنجا باشید.‌

در آيات مختلف قرآن که در مورد کفّاره است، اشاره به اطعام شده، مانند کفّاره قسم که مي¬فرمايد { إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ } (المائدة، 89) که هم اطعام است و هم «من أوسط ما تطعمون» يعني يک غذاي متوسط؛ و همچنين در مورد کفّاره ظِهار که مي¬فرمايد:{فَإِطْعامُ سِتِّینَ مِسْکِیناً}(المجادلة،4) و يا کفّاره روزه: { وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ } (البقرة، 184) و غير این‌ها. لذا بايد با مبلغ کفّاره بتوان غذاي متوسطي تهيه کرد؛ و با در نظر گرفتن این امر قیمت اعلامی محاسبه‌شده است و اطعام موردنظر در آیه امکان‌پذیر می‌گردد مخصوصاً درصورتی‌که چند نفر باشند ولي در فطريه «صاع مِن طعام» (وسایل الشيعة، ج 9، باب آن الواجب في الفطرة...، ص 339، ‌رقم 12176) است که طعام در لغت عرب معمولاً به گندم گفته می‌شود و چون در فطريه به «صاع مِن طعام» تعبير کرده ما به همان مقدار اکتفا کرده و عمل می‌کنیم.

در شرایط فعلی نباید بیش از مهر المثل باشد. ‌

به عقیده ما هر دو ازنظر دیه‌یکسانند.

نمازهای قبلی صحیح است از این به بعد مراعات نمایید.

در قرض بايد «مقدار» و «جنس» معيّن باشد.

كافى است حاجی جهت بیتوته در منی، نيمى از شب یازدهم و دوازدهم را در انجام‌ بماند؛ خواه نيمه اوّل باشد، يا دوّم و نیمه‌شب از اوّل غروب آفتاب تا طلوع صبح محاسبه مى‌شود. البته شخصى كه بدون عذر در نيمه اوّل شب در منى نبوده، بايد نيمه دوم شب را در منى بيتوته كند.

حد مشخصی ندارد و در تمام طول سفر تا رسیدن به مقصد و در مقصد حتی در مسیر برگشت وظیفه‌اش شکسته است مگر در سفرهایی که چندین مقصد دارد مقصد اول ملاک است و در سفرهای بسیار طولانی سه چهار روز اول را شکسته بخوانند.

در مورد نماز روایتی در این زمینه واردشده که انحراف کمتر از 90 درجه درصورتی‌که عمداً نباشد، مانعی ندارد.

هرکدام باید به وظیفه خود عمل کنند.