ناتوانی در ادای نذر بعلت کهولت سن
شخصى نذر کرده که سالى ده روز روزه بگیرد ولى حالا به علّت پیرى توان آن را ندارد، وظیفه اش چیست؟
نذر او نسبت به این سنین صحیح نیست.
نذر او نسبت به این سنین صحیح نیست.
مانعی ندارد اما اگر عین پول را نذر کرده باشد و عمدا استفاده کند کفاره دارد.
احتیاط واجب آن است که در جاى دیگرى از مسجد الحرام به جا آورد که به آن نزدیک باشد.
وکیلی که اشتباه کرده ضامن است و باید همان حیوان را بخرد و ادای نذر کند.
احتیاط آن است که قیمت آن پارچه را به ورثه او بدهید و در صورتی که عمدا عمل به نذر این مقدار تأخیر افتاده باشد کفاره نذر نیز باید داده شود.
اگر توانایى ندارند، ساقط مى شود و اگر بتوانند وام را به راحتى ادا کنند، وام بگیرند و تغییر نذر مطلقاً جایز نیست جز در موارد ضرورت.
اگر صیغه نذر خوانده اید باید هزینه عمره مفرده ایشان را بعد از حج تمتع بپردازید، و اگر آنها مایل به رفتن نباشند نمی توانید آنها را الزام کنید.
در صورتی که روزه برای شما ضرر داشته باشد نذر شما نسبت به آن مقدار باطل است و بهتر است برای هر روز فقیری را سیر کنید.
ظاهر این عبارت این است که باید خودش انجام دهد و عمل دیگران کفایت نمی کند.
آن چند جزء که احتمال می دهید فراموش شده است را بخوانید.
اگر به نيّت آن اشخاص داده اند ولى در راه امام حسين عليه السلام اشكال ندارد و الّا جايز نيست.
عمل به آنچه قبل از بلوغ نذر کرده لازم نیست. همچنین اگر صیغه نذر را، هر چند به زبان فارسى، به زبان نیاورده بلکه در دل نذر کرده باشد، عمل به آن واجب نیست. ولى آنچه را بعد از بلوغ نذر کرده، و صیغه آن را نیز خوانده باید به آن عمل کند. و در صورت شک، آن مقدار که یقینى است بجا مى آورد. و در صورتى که مورد نذر مشکوک باشد و نتواند احتیاط کند، قرعه مى زند و طبق آن عمل مى نماید.