استفاده از انواع کرم، پماد، روغن، مواد آرايشي و مانند آن روزه را باطل نمی‌کند. آنچه باعث باطل شدن روزه می‌شود اين است که چيزي وارد دهان شود و آن را فروببرد.
قى كردن (استفراغ) از روى عمد روزه را باطل می‌کند، هرچند براى نجات از مسمومیت و درمان بيمارى و مانند آن باشد، ولى قى كردن بدون اختيار يا از روى سهو روزه را باطل نمی‌کند.
هرگاه يقين دارد كه به‌واسطه آروغ زدن چيزى از گلو بيرون می‌آید كه به آن قى كردن مىگويند نبايد عمداً آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد و هرگاه براثر آروغ زدن بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد بايد آن را بيرون بريزد و اگر عمداً فروببرد روزه‌اش باطل است، ولى اگر بی‌اختیار فرورود اشكالى ندارد.
در فرض سؤال انجام آن اشکالی ندارد و کراهت ندارد.
استعمال شیاف‌ها براي معالجه اشکال ندارد و احتياط واجب آن است که از استعمال شیاف‌هایی که براي تغذيه است خودداري شود. ضمناً استعمال پماد شامل اين حکم نمی‌شود و روزه را باطل نمی‌کند.
تمام انواع آمپول‌های دارويي يا تقويتي یا بی‌حسی و مانند آن‌که به‌صورت عضلاني تزريق می‌شوند و همچنين تزريق عضلاني واکسن براي افراد روزه‌دار اشکالي ندارد ولي تزريق آمپول‌ها و سرم هاي وريدي (که در رگ تزريق می‌شوند) جايز نيست.
اگر به‌صورت گاز رقیق وارد بدن می‌شود مانعى ندارد و روزه‌اش صحیح است و ما نمونه‌های معمول آن را دیده‌ایم اشکالى ندارد.
خوردن قرص و داروهاي ديگر روزه را باطل می‌کند. چنانچه امکان تغيير ساعت استفاده از آن، به قبل از اذان صبح و بعد از اذان مغرب وجود داشته باشد و اين کار براي بدن ضرر نداشته باشد بايد روزه بگيرد. در غير این صورت نبايد روزه بگيرد.
تنقيه (اماله کردن) با مايعات روزه را باطل می‌کند هرچند براي معالجه بيماري و از روي ناچاري باشد و به شكم نرسد.
انجام كارهايى كه باعث ضعف می‌شود، مانند خون گرفتن و حمام رفتن كراهت دارد.
اگر می‌تواند، اين كار را در شب انجام دهد؛ و اگر نمی‌تواند، بايد روزه را قضا كند.
جايز نيست، مگر در حال ضرورت، كه در اين صورت بايد روزه آن روز را قضا كند.
