در فرض سؤال درصورتی‌که یقین دارد تا رمضان آینده توان قضا کردن روزه را ندارد می‌تواند کفاره هرروز از ماه رمضان را بعد از همان روز پرداخت نماید.
قرآن به سر گرفتن در شب‌های قدر براي اين افراد مانعي ندارد؛ اما نبايد دست يا بدن آن‌ها به خط قرآن بخورد. همچنين احتیاط واجب آن است از تماس مستقيم موي سر با خط قرآن پرهيز شود.
كسى كه نمىتواند وضو بگيرد يا غسل كند جايز است نمازهاى مستحبى را با تيمّم بخواند، حتّى اگر مثلًا براى انجام نماز شب وقت تنگ است مى‌تواند تيمّم كند.
مبادرت صاحبان عذر به انجام عبادات در اول وقت در یک صورت جایز نیست و آن در جایی است که می دانند در آخر وقت عذر برطرف می شود و در سایر صور مجاز است.
كسانى كه به‌واسطه عذر نمى‌توانند در روز رمى كنند بايد در شب رمى كنند و اگر در شب هم از آن عاجز باشند، يا خوف خطر و ضررى باشد، بايد كسى را نايب كنند كه در روز بجاى آن‌ها رمى كند.
درصورتی که فرصت انجام قضا را داشته اید و بعداً مریض شده اید هم کفاره عذر دارد و هم کفاره تأخیر و الا دادن کفاره عذر کافی است.
کسی که از انجام اعمال حج معذور است بايد پول را به صاحبش برگرداند، مگر این‌که از طرف صاحب پول مجاز در نايب گرفتن باشد كه در اين صورت مى‌تواند شخص ديگرى را در تمام عمل حج نايب كند و درصورتی‌که بدون اجازه، نيابت را به ديگرى واگذار كند و او عمل را انجام دهد، حج از طرف منوب‌عنه انجام مى‌شود، ولى نايب اوّل بايد پول را به صاحبش برگرداند (مگر این‌که صاحبش راضى گردد) و صاحب پول ضامن چيزى نيست و نايب اوّل بايد اجرت نايب دوّم را بپردازد.
نيابت او صحيح است و بايد شب‌ها به‌جا روز رمى كند.
كسى كه به‌واسطه بيمارى يا حيض و نفاس روزه ماه رمضان را نگيرد و پيش از پايان ماه رمضان از دنيا برود لازم نيست روزه‌هايى را كه نگرفته براى او قضا نمايند.
نائب شدن در طواف قبل از انجام طواف خود مانعى ندارد.
اگر می‌توانید اجیر بگیرد و الا کفاره بدهید.
