مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احرام در آن حرام است.

تمام چيزهايى كه در محرمات احرام بيان شد، در اين احرام نيز حرام است و از جهت كفّاره نيز تفاوتى بين احرام حج و عمره نيست.

نيّت احرام چنين است كه قصد مى‌كند کارهایی که بر محرم حرام است را، بر خود حرام بشمرد و به دنبال آن به اعمال عمره يا حج بپردازد و كافى است با در نظر گرفتن اين معنى، به زبان، يا در قلبش بگويد: «احرام مى‌بندم براى عمره تمتّع از حج واجب (يا مستحب) براى خودم (يا براى كسى كه از طرف او نیابت‌دارم) قربت الى الله» و منظورش از «احرام مى‌بندم» بناگذارى بر تحريم كارهاى مزبور بر خويش است و در احرام حج مى‌گويد: «احرام مى‌بندم براى حج واجب قربت الى الله» و در عمره مفرده مى‌گويد: «احرام مى‌بندم براى عمره مفرده قربت الی الله».

احتياط واجب آن است كه محرم، خواه زن باشد يا مرد، از پوشيدن هرگونه زینت‌آلات اجتناب كند؛ حتّى احرامى زينتى، يا دمپايى زينتى نپوشد.

بعد از محرم شدن باید با تکمیل اعمال از احرام خارج شود.‌

باید به صورت محرم وارد مکه شود وابتدا عمل سابق را تکمیل کند سپس وظیفه فعلی خود را انجام دهد.‌

شخصى كه براثر جهل به مسائل حج و فرانگرفتن احكام شرعى احرام نبندد، در حكم كسى است كه به‌واسطه فراموشى احرام را ترك كرده و حجش صحيح است.

چگونگى احرام بستن و لبّيك گفتن به همان شكلى است كه در احرام عمره ذكر شد؛ بنابراین هرگاه نيّت حج تمتّع كند و لبّیک‌های واجب را ـ به شكلى كه در احرام عمره بيان شد ـ بگويد و قصد احرام كند و امورى را كه بر محرم حرام است بر خود تحريم كند، محرم مى‌شود.

نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.

اگر كسى آگاهانه و از روى عمد احرام را تا زمان فوت وقوف عرفات و مشعر ترك كند، حج او باطل است.

نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.

اگر احرام را فراموش كند و به منى يا عرفات برود، واجب است به مکه بازگردد و احرام ببندد و چنانچه براثر تنگى وقت يا عذر ديگرى، بازگشت به مکه ممكن نشود از همان‌جا كه هست (عرفات، يا مشعر، يا منى) قبل از رمى جمرات و قربانى كردن محرم مى‌شود و اگر بعدازآن متوجّه شود، وقت احرام گذشته و حجش صحيح است.