مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

واجبات «احرام» سه چيز است: «پوشيدن لباس احرام»، «نيّت» و «گفتن لبّيك».

هنگامی‌که انسان محرم مى‌شود كارهاى زير بر او حرام مى‌گردد و بعضى داراى كفّاره است، البته به عقيده ما بعضى از آن‌ها مكروه است. اين كارها به ترتيب زير است:1. پوشيدن لباس دوخته (براى مردان).2. پوشيدن چيزى كه تمام روى پا را مى‌پوشاند (براى مردان).3. پوشانيدن سر (براى مردان).4. پوشانيدن صورت (براى زنان).5. زينت كردن براى همه.6. سرمه كشيدن.7. نگاه كردن در آينه.8. استعمال بوى خوش.9. ماليدن كرم و روغن به بدن.10. ناخن گرفتن.11. زير سايه رفتن در حال سفر (براى مردان).12. زائل كردن مو از بدن.13. عقد ازدواج.14. نگاه به همسر از روى شهوت.15. لمس كردن.16. بوسيدن.17. نزديكى كردن.18. استمناء كردن.19. كشتن حشرات.20. بيرون آوردن خون از بدن.21. كشيدن دندان.22. مجادله كردن.23. دروغ گفتن.24. صيد حيوانات صحرايى.25. حمل اسلحه.

بهتر است در حال احرام از دادن خون به روش امروز نيز خوددارى كند؛ مگر در مواقع ضرورت و براى حفظ جان مسلمان.

آخرين وقت احرام حج موقعى است كه تأخیر از آن سبب شود به وقوف عرفات، كه از ظهر روز نهم تا غروب است، نرسد. بنابراين، صبح روز نهم نيز مى‌تواند مُحرم شود و خود را به عرفات برساند (درصورتی‌که امكان رسيدن در اين موقع باشد).

حرام نيست، خواه خون بيايد يا نيايد.

اگر كسى آگاهانه و از روى عمد احرام را تا زمان فوت وقوف عرفات و مشعر ترك كند، حج او باطل است.

احرام بستن قبل از ميقات جايز نيست؛ و تنها بايد در خود ميقات یا محاذات آن محرم شوند؛ مگر در سه صورت:1. درصورتی‌که نذر كند قبل از ميقات محرم شود، لازم است به نذر خود وفا كند، از هر جا كه باشد و نيازى به تجديد احرام در ميقات نيست، البته كسانى كه نذر كرده‌اند از كشور خود احرام ببندند و ناچارند با هواپيما به مکه مُشرّف شوند، نذر آن‌ها باطل است؛ و باید در میقات از نو نیت احرام کنند.2. هنگامی‌که انسان در ميقات يا محاذات آن شك كند، مى‌تواند قبل از رسيدن به محل مشكوك، «نذر احرام» نمايد و از همان‌جا محرم شود و فرقى ميان حج واجب و مستحب نيست؛ و نذر زن درصورتی‌که مزاحم حقّ شوهر نباشد اشكالى ندارد.3. براى كسى كه مى‌خواهد عمره ماه رجب را بجا آورد و بيم آن دارد كه ماه رجب قبل از رسيدن به ميقات تمام گردد، جايز است قبل از ميقات محرم شود تا فضيلت عمره ماه رجب را درك كند.

اظهار تنفّر و بيزارى و برائت از دشمنان اسلام، نه‌تنها ضررى براى احرام ندارد، بلكه از وظايف مسلمين در برابر كفّار مى‌باشد.

هرگاه احرام را فراموش كند و پس ‌از انجام تمام اعمال حج يادش بيايد، حجش صحيح است، ولى اگر بعد از وقوف به عرفات و مشعر و قبل از انجام‌ تمام اعمال حج يادش بيايد، احتياط مستحب آن است كه حجش را به همان صورت تكميل نموده و در سال بعد نيز اعاده كند.

شخصى كه براثر جهل به مسائل حج و فرانگرفتن احكام شرعى احرام نبندد، در حكم كسى است كه به‌واسطه فراموشى احرام را ترك كرده و حجش صحيح است.

نيّت بايد خالص و براى اطاعت خداوند باشد و ريا كردن موجب بطلان عمل است.

هرگاه از روى محبت (نه به خاطر خصومت) بگويد: «به خدا قسم اين كار را نكن» يا بگويد: «به خدا سوگند بگذار من براى تو اين كار را انجام دهم» حرام نيست و كفّاره هم ندارد.