نمازهايى را كه با غسل جبيره اى مى خوانند اعاده ندارد، مگر اين كه قبل از پايان وقت نماز، عذر برطرف شود، در اينجا بنابر احتياط واجب، نماز را اعاده كنند.
زنى كه عادت منظم دارد هرگاه سه روز يا بيشتر خون ببيند و پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون، كمتر از ده روز باشد و تمام روزهايى را كه خون ديده، بيش از ده روز نباشد همه آن حيض است؛ البته ايّامى كه در وسط پاك بوده، زنِ پاك محسوب مى شود و باید اعمال خود را انجام بدهد.
براى مسّ استخوان بدون گوشت يا دندان (ولو همراه دندان مقداری گوشت لثه باشد) كه از مرده يا زنده جدا شده، غسل لازم نيست.
می‌توان به‌قصد رجاء و ثواب غسل انجام داد.
می توان به قصد رجاء و ثواب غسل انجام داد.
با توجه به آنچه نوشته اید اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن ايّام به شماره روزهاى حيضش خون ببيند بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت باشد، يا بعد از آن، به شرط اين كه نشانه هاى حيض را داشته باشد.
اگر انسان نزدیکی از قبل (جلو) داشته باشد و منی خارج نشود ولی به اندازه ختنه گاه يا بيشتر داخل شود، مرد و زن هردو جُنُب مى شوند، خواه بالغ باشند يا نابالغ و اگر در دُبُر(پشت) باشد و منی خارج نشود، بنابر احتياط واجب بايد جمع كند بين غسل و وضو.
می توان به قصد رجاء و ثواب غسل انجام داد.
هرگاه از بدن زنده يا مرده اى كه غسلش نداده اند قطعه اى كه داراى استخوان است جدا شود (مثلًا يك دست و يا حتّى يك انگشت) هر كس آن را مس نمايد، بايد غسل مسّ ميّت كند، امّا اگر استخوان نداشته باشد غسل واجب نيست.
زنانى كه فقط عادت وقتيّه دارند يعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببينند سپس پاك شوند، ولى شماره روزهاى آن يك اندازه نباشد، بايد تمام آن را حيض قرار دهند به شرط آن كه از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد.
در مورد فرد نابالغ، اگر به او دخول شود یا دخول کند وقتی بالغ باشد باید غسل کند؛ البته اگر ممیّز باشد قبل از بلوغ هم می تواند غسل کند.
می‌توان به‌قصد رجاء و ثواب غسل انجام داد.
