مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر عامل مشاجره و فشار روحى شخص متوفی بوده، یا عوامل بیرونى اثر داشته، کسى ضامن نیست; ولى اگر از قرائن حسی یا قول اهل خبره معلوم شود که طرف مقابل عامل این کار بوده، به نسبت تأثیر ضامن است.

هرگاه غرق‌شدگان افراد بالغ و عاقلى بوده‌اند، کسى ضامن خون آن‌ها نیست.

باید حتّى الامکان از تنبیه بدنى صرف‌نظر کرد و در صورت ضرورت باید با اجازه خاص یا عام ولی کودک باشد و کارى که سبب دیه شود انجام ندهند و درصورتی‌که موجب دیه گردد ضامن می‌باشد و به‌طورکلی با توجّه به آثار منفى تنبیه بدنى تا ممکن است باید از آن پرهیز کرد.

در مواردى كه خسارتى به بار آورد موجب ضمان است.

باید سعى کند به مقدار متعارف آب مصرف کند. اگر بیش از آن باشد و همسرش راضى نباشد، حرام و موجب ضمان است.

شخص معرف ضامن است

كاهش و افزايش فاحش ضمان آور است؛ به تعبير صحيح‏تر چنانچه كسى به ديگرى مبلغى بدهكار باشد و بعد از گذشت چندین سال بخواهد آن را بپردازد به‌یقین پرداخت همان مبلغ اداى دين محسوب نمى‏شود و بايد به قيمت روز پرداخته شود و نرخ تورّم ملاحظه گردد و تفاوتى در ميان اقسام بدهى‏ها اعم از خمس، قرض، مهريّه، مضاربه و غیره در این موضوع نمی‌باشد نيست؛ ولى تغييرهاى غير فاحش تأثيرى ندارد؛ چراکه اداى دين محسوب مى‏شود.

چنانچه راننده موتور مقصّر بوده هزينه‏ها از او گرفته مى‏شود.

بر عهده طبيب است.

چنانچه قراردادى با صاحب کارخانه نداشته باشد و او نیز مقصّر در تنظیم دستگاه شناخته نشود، دیه‌ای بر او تعلّق نمی‌گیرد. در ضمن اگر جبران این خسارت در مواد قانونى استخدام آمده باشد و آن‌ها با توجّه به این مواد، کسى را استخدام کرده باشند، آن‌هم به‌منزله قرارداد محسوب می‌شود.

چنانچه برکه در معرض رفتن بچه‌ها بوده، کسانى که آب را آلوده کرده‌اند، در برابر دیه مسئول‌اند و اگر در معرض نبوده، چیزى بر آن‌ها نیست.

درصورتی‌که دستگاه او معیوب و خطرناک بوده و او خبر نداده، مسئول، صاحب مؤسسه است؛ و اگر این امر براثر ناآگاهى کمک‌راننده حاصل‌شده، مسئول خود اوست.