مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وسایلى را که براى زن آورده‌اند مال زن است و وسایلى که براى مرد آورده‌اند مال اوست و اگر کسانى قصد هر دو کرده‌اند مال هر دوست.

آن زن مالک ثُمن بهاى اعیانى در زمان فوت است و اگر باگذشت زمان قیمت اعیانى بالا رفته و زمین مزبور به‌عنوان قیمت آن پرداخت ‌شده است، زن در آن زمین سهیم است.

این قانون به نظر مشهور علمای احیاء و اموات برخلاف شرع است و شورای نگهبان نیز با آن مخالف بودند ولی به جهاتی سکوت کردند. درهرصورت قانون شرع این است که زن فقط از قیمت اعیانی ارث می‌برد.

درصورتی‌که زن معامله را اجازه دهد صحیح و گرنه نسبت به سهم او باطل است.

بايد چنين حساب كنند كه اگر آنها با دادن مال‌الاجاره در آن زمين باقى بماند چقدر ارزش دارد، پس سهم زن را از قيمت آن بدهند؛ مثلاً یک درخت گردو در زمین ملکی ده تومان ارزش دارد اما اگر همین درخت در زمین اجاره‌ای باشد هفت تومان قیمت‌گذاری می‌شود، در این صورت زن از هفت تومان ارث می‌برد.

زن از حق آبه ی رودخانه هم سهم می‌برد.

دیه از اموال مرد محسوب می‌شود و زن از آن مانند سایر اموال ارث می‌برد.

مجراى آب قنات و مانند آن حكم زمين را دارد و آجر و چيزهايى كه در آن بكار رفته در حكم ساختمان است.

براى تصرّف باید از ورثه دیگر اجازه بگیرد.

زوجه باید به شرطی که با او شده عمل نماید و اگر به‌شرط عمل ننماید هبه از سوى ورثه قابل‌فسخ است.

مهریّه مانند سایر دیون و هم‌ردیف آن‌هاست و باید از اصل ترکه پرداخت شود.

قیمت روز پرداخت ملاک است.