این قانون به نظر مشهور علمای احیاء و اموات برخلاف شرع است و شورای نگهبان نیز با آن مخالف بودند ولی به جهاتی سکوت کردند. درهرصورت قانون شرع این است که زن فقط از قیمت اعیانی ارث می‌برد.
دلیل این مسئله روایاتى است که از معصومین (علیهم‌السلام) رسیده که آیات را تخصیص می‌زند و تخصیص آیات ارث منحصر به این مورد نیست، بلکه این مطلب در موارد متعدّد در فقه شیعه و اهل سنّت دیده می‌شود. براى آگاهى بیشتر به جواهر الکلام جلد 39 مراجعه کنید
درصورتی‌که فرزندان مقلد دیگری باشند سهم آنها و نامادری به نسبت تقسیم می‌شود.
بايد چنين حساب كنند كه اگر آنها با دادن مال‌الاجاره در آن زمين باقى بماند چقدر ارزش دارد، پس سهم زن را از قيمت آن بدهند؛ مثلاً یک درخت گردو در زمین ملکی ده تومان ارزش دارد اما اگر همین درخت در زمین اجاره‌ای باشد هفت تومان قیمت‌گذاری می‌شود، در این صورت زن از هفت تومان ارث می‌برد.
با توجّه به اینکه اين مال عوض حقّ قصاص فرزند است حكم ديات بالاصاله را ندارد، نه بدهى ميّت را مى‌توانند از آن بردارند و نه زن سهمى از آن دارد.
زن از تمام اموال منقول شوهر ارث می‌برد، ولى از زمين و قيمت آن ارث نمىبرد، خواه زمين خانه باشد يا باغ، يا زمين زراعتى و مانند آن و نيز از خود هوايى ساختمان ارث نمىبرد، مثل بنا و درخت، امّا بايد هوايى را قيمت كنند و از قيمت آن سهم ارث او را بدهند.
در اینگونه موارد مالکان آپارتمان در زمین مزبور به‌طور مشاع شریک‌اند و زن از اعیانی یعنی ساختنان آپارتمان ارث می‌برد.
یک‌چهارم اموال آن مرد (به‌غیراز زمين) به زوجه مسلمانش مى‌رسد و بقيّه تحويل حاكم شرع داده می‌شود.
زن و شوهر دائم باوجود هرکدام از طبقات سه‌گانه، از هم ارث می‌برند.
هرگاه مردى از دنيا برود چنانچه در زمان مرگ، فرزندی نداشته باشد، یک‌چهارم مال او را همسر دائمى او می‌برد و بقيّه را ورثه ديگر و هرگاه از آن زن يا از زن ديگر فرزند داشته باشد، یک‌هشتم مال به زن او مى‌رسد و بقيّه به وارثان ديگر.
مهریّه مانند سایر دیون و هم‌ردیف آن‌هاست و باید از اصل ترکه پرداخت شود.
