احتیاطاً لازم است اعاده كنيد.
نمازهای گذشته او اشکالی ندارد، ولی در آینده باید رعایت کند.
سزاوار است کسانی که نمازشان شکسته است در صف‌های دیگر بایستند.
درصورتی‌که عمداً نباشد، موجب بطلان نمی‌شود ولي احتیاطاً سجده سهو بجا آورد.
اگر جاهل مقصر باشد یعنی در فراگرفتن مسئله کوتاهی کرده است لازم است به‌تدریج قضا کند اما اگر جاهل قاصر بوده قضای نمازها لازم نیست.
اگر يك يا چند قدم میان امام و مأموم يا مأمومین با يكديگر فاصله باشد، به‌طوری‌که به آن جماعت گويند مانعى ندارد؛ بنابراين فاصله شدن يك يا دو نفر كه نماز نمی‌خوانند مانعى ندارد، ولى مستحب است صفوف کاملاً به هم متّصل باشد.
1 نماز صحیح است.2 درصورتی‌که تنها جهل به‌حکم داشته اما موضوع را می‌دانسته احتیاط واجب آن است که نماز را اعاده کند.
در نماز جماعت اگر صدای امام را می‌شنود نباید ذکری بگوید، البته ذکر گفتن به‌صورت آهسته (در نمازهای اخفاتی) اشکالی ندارد.
اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند در كدام ركعت است می‌تواند اقتدا كند و حمد و سوره را به‌قصد قربت بخواند و نمازش صحيح است، خواه معلوم شود امام در ركعت سوم و چهارم بوده، يا در ركعت اوّل و دوم، به‌شرط اينكه نماز ظهر و عصر باشد كه حمد و سوره را امام آهسته مىخواند.
مأموم فقط در دو حالت می‌تواند به نماز جماعت ملحق شود: 1 در حالتی که امام در قیام قبل از رکوع است. 2 در حالتی که امام در رکوع است، به او اقتدا كند و به ركوع رود و به ركوع امام برسد. خواه امام جماعت ذكر ركوع را گفته باشد يا نه و همین ركعت اول او حساب می‌شود.
این کار جایز نیست و باید بقیه نماز را به نیت فرادا بخوانند.
