اگر كسى بگويد من وصى يا ولی میت هستم، يا ولی میت به من اجازه داده كه اعمال او را انجام دهم و بدن میت در اختيار اوست، انجام كارهاى میت بايد با اجازه او باشد.
جايز نيست براى غسل دادن میت مزدبگیرند، ولى مزد گرفتن براى كارهاى مقدماتی و نظافت او و مانند آن اشكالى ندارد.
در هرسال واجب است همه افراد مكلّف يك ماه مبارك رمضان را روزه بدارند.
كسى كه براى روزه‌ی میّت اجیرشده است می‌تواند براى خودش، روزه مستحبی بگيرد.
اشکالی ندارد ولی برای برائت ذمه میت کافی نیست.
چنانچه در حد بوسیدن باشد روزه را باطل نمی‌کند اما اگر آب دهان منتقل شود باید آن را بیرون بریزد تا روزه‌اش صحیح باشد.
مسافر می‌تواند براى گرفتن حاجت، سه روز در مدينه روزه مستحبی بگيرد (هرچند قصد ده روز نكند) ولى احتياط واجب آن است كه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را اختيار كند.
روزه را در سفر نمی‌توان انجام داد حتی در مکه و مدینه مگر اینکه قصد ده روز کند و سه روز روزه مستحبی در مدینه یک استثناء است.
كسى كه اصلاً نمی‌داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد روزه‌اش صحيح است، ولى اگر در بين روز مسئله را بفهمد روزه‌اش باطل می‌شود.
هرگاه فراموش کند مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل است و در اين حال روزه بگيرد، بنا بر احتياط واجب بايد روزه را قضا كند.
درصورتی‌که قصد دارد براي مدت طولاني در آنجا سکونت داشته باشد (مثلاً یک سال يا بيشتر)، يا هفته‌ای حداقل سه روز به مدت دو سال يا بيشتر در آنجا باشد، آنجا در حکم وطن خواهد بود، روزه صحیح است و نيازي به‌قصد ده روز ندارد ولي اگر آنجا نمی‌ماند ولي در هفته حداقل سه روز رفت‌وآمد دارد و اين کار براي مدتي (حداقل دو ماه) ادامه دارد، روزه در آن محل و بين راه صحیح است.
