مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه واقعاً خون‌هاى خارجى نامطمئن باشد به‌طوری‌که به تأييد كارشناسان خطر بیماری‌های سخت و فراگير وجود داشته باشد در چنين صورتى اهداى خون بر كسانى كه توانايى اهدا دارند واجب كفائى است.

هیچ‌کس به‌وسیله جويدن آدامس باردار نمی‌شود و اگر كسى چنين ادّعايى كند باطل و بى‌اساس است. ولى اين احتمال وجود دارد كه در حمّام و مانند آن نطفه‌اى بر روى زمين ريخته شده باشد و زنى آنجا بنشيند و رحم او آن نطفه را جذب كند. به‌هرحال ساقط كردن اين فرزند جايز نيست و درصورتی‌که در فشار شديد از ناحيه سخنان مردم هستيد می‌توانید بگوييد با شخصى عقد موقّت داشته‌ايد و آن شخص شمارا رها كرده و رفته است.

اين كار گناه دارد و جايز نيست; مگر اينكه شما از شوهرتان طلاق بگيريد; و بعد از گذشتن عدّه به عقد موقّت مثلاً یک‌روزه مردى درآييد، هرچند او را هرگز نديده و نبينيد و نطفه آن مرد را در مطب دكتر گرفته و به شما تزريق كنند و بعد از تولّد فرزند مجدداً به عقد شوهرتان درآييد. در غير اين صورت جايز نيست.

ديه ندارد، ولى اگر قابل بازگشت نباشد شرعاً جايز نيست.

درصورتی‌که زن مقصّر نبوده باشد احتياط واجب آن است كه نفقه او را بپردازد.

اگر خون دردهان بوده باشد موجب بطلان نماز نيست. ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم (یک‌بند انگشت) يا بيشتر رسيده باشد بايد نماز را رها كند و دهان را آب بكشد و سپس آن را اعاده نمايد؛ و اگر كمتر از درهم باشد و با آب دهان آميخته شود و خارج گردد آن‌هم براى نماز اشكال دارد.

اگر پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، بايد نيّت روزه كند و احتیاطاً قضا هم نمايد. ولى اگر بعدازظهر خوب شود، روزه آن روز واجب نيست، فقط بايد قضاى آن را بجا آورد.

جهت آرایه و امثال آن جايز نيست; ولى اگر ضرورتى براى آموزش‌های لازم ايجاب كند و چيزى جانشين آن نشود، مانعى ندارد.

آبى كه براى خواص طبی از جو می‌گیرند و به آن «ماءالشعير» مىگويند و ابداً مسكر نيست، پاك و حلال است.

در مورد بیمارستان‌های مصادره‌ای هرگاه توسّط حكومت اسلامى مصادره شده مجاز هستيد در آن نماز بخوانيد و در مورد اماكن اجاره‌ای كه مدّت اجاره تمام و صاحبش راضى به ادامه تصرّف نيست، چنانچه مجبور نباشيد در بيرون نماز خود را بخوانيد و در صورت اجبار مانعى ندارد.

می‌توانید وصیت كنيد كه پس از شما اين كار را انجام دهند، ولى در حال حيات جايز نيست.

اشكال دارد.