موجب بطلان روزه نمی‌شود، مگر اينكه آلوده به آب دهان شود و آن را بيرون آورد و سپس وارد دهان كند و رطوبت آن ابزار به‌قدرى باشد كه در آب دهان مستهلك نشود و آن را فروبرد.
چنانچه به سهولت قابل معالجه بوده باشد و زن با هزينه خود اقدام به درمان نمايد، خيار فسخ جارى نيست.
هرگاه مرد بعد از عقد بفهمد كه همسرش يكى از هفت عيب زير را دارد می‌تواند عقد را فسخ كند: ۱. ديوانگى ۲. بيمارى خوره ۳. بيمارى برص ۴. كور بودن ۵. شَل بودن، به‌طوری‌که آشكار باشد ۶. افضا شدن (يعنى راه بول و حيض او، يا راه حيض و غائطش يكى شده باشد و به‌طورکلی پارگى طورى باشد كه قابل‌استفاده براى آميزش جنسى نباشد) ۷. گوشت يا استخوان يا غدّه‌ای در او باشد كه مانع نزديكى شود؛ و چنانچه مرد به سبب يكى از اين عيوب عقد را به هم بزند نياز به طلاق نيست، همان فسخ كافى است.
درصورتی‌که درمان در بلاد اسلامى ممكن نشود و يا بلاد غير اسلامى در آن مورد ترجيح روشنى داشته باشد مانعى ندارد.
اولاً در صورتى می‌توان زیرزمین مسجد را تبديل به درمانگاه كرد كه هیچ‌گونه مزاحمتى براى نمازگزاران نداشته باشد و مردم نخواهند ازآنجا براى نمازخواندن استفاده كنند؛ و ثانياً زنان معذور نمی‌توانند به آنجا مراجعه كنند و غیرمسلمانان اگر سبب آلوده شدن آنجا نشوند مانعى ندارد؛ و اين در صورتى است كه درمانگاه بعداً ایجادشده باشد. امّا اگر از اوّل آنجا وقف بر درمانگاه شده است مشكلى ندارد.
استفاده از موادی كه احتمال دارد به‌وسیله کارخانه‌ها تولیدشده باشد، يا به‌وسیله ابزار و آلاتى، بدون دخالت دست، تهيّه شده باشد، يا احتمال دارد كه با دستكش تهيّه كرده باشند اشكالى ندارد. ولى از خوردن گوشت‌های ذبح‌شده آنها بايد پرهيز كرد.
اگر قبلاً مستطيع بوده و قادر بر رفتن به مكّه نيز بوده‌اید و نرفته‌اید، حج بر شما مستقرشده است و اگر مأيوس از ترك اعتياد هستيد بايد نايب بگيريد. ولى اگر قبلاً استطاعت نداشته‌اید، در فرض سؤال مستطيع نيستيد; مگر اينكه بتوانيد ـ هرچند با ترك اعتياد ـ اجازه بگيريد و به حج برويد.
درصورتی‌که ضرر قابل‌ملاحظه‌ای نداشته باشد و همسر راضى باشد، مانعى ندارد.
مالکیت نسبت به آن مشکل است ولی حق اولویت باقی است.
درصورتی‌که طبق تشخيص متخصّصان مورد اعتماد، ضرورت فردى يا اجتماعى اقتضا كند مانعى ندارد; در غير اين صورت جايز نيست.
