نماز مستحبی به نیابت از زنده
نیابت مستحبات از حی و میت صحیح است یا باید بهصورت اهدای ثواب باشد؟
نیابت مستحبات از حی یا میت اشکالی ندارد هرچند بهتر، اهدای ثواب است.
نیابت مستحبات از حی یا میت اشکالی ندارد هرچند بهتر، اهدای ثواب است.
انجام این نوافل مشروع نیست.
همه نافلههای یومیه دو ركعت دو ركعت خوانده میشود جز نافله وتر، كه یکرکعت است و اگر بخواهد نافله وتر را نشسته بخواند طبق فتوای اخیر ما همان یکرکعت کافی است.
خواندن نافلهها در غیر زمانی که وقت ادای آنهاست، باید به نیت قضا باشد و در موارد مشکوک به نیت «مافی الذمه» و منظور از مافی الذمه در مورد نوافل ماموربه واقعی است خواه قضا باشد یا ادا.
ظاهر روایت این است که در تمام یکشنبههای این ماه این عمل مستحب است.
هرگاه قصد اقامت ده روز در آن محل کرده نماز و روزه او تمام است و هرگاه لااقل هفتهای سه روز به مدت حداقل دو ماه، رفتوآمد میکند باز نماز و روزه او تمام است و اگر در محلي يک سال يا بيشتر بماند يا در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايي بماند در آن محل نيز نماز و روزه تمام است.
نمازهای مستحب را میتوان در حال حرکت بهجا آورد مثل زمانی که از خانه بهسوی مسجد میرود و در این صورت پشت به قبله بودن و قناعت کردن به اشاره برای رکوع و سجود مانعی ندارد ولی هنگامیکه در حال توقف بهجا میآورد باید تمام شرایط را رعایت کند جز این میتواند نماز مستحب را در حال اختیار نیز نشسته بخواند.
نیّت خاصی ندارد، همینکه نماز چهار رکعتی را دو رکعت بخوانند، نماز مسافر محسوب میشود، در ضمن لازم نيست نيت را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه که متوجه است چه عملي را انجام میدهد کافي است.
از نمازهايى كه بهجا آوردن آن به اميد ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است در ركعت اوّل بعد از حمد بهجاى سوره اين آيه را میخواند: «وَ ذَا النُّونِ اذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ انْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ انْ لا اله إلَّاانْتَ سُبْحانَكَ انّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤمِنينَ» و در ركعت دوم بعد از حمد بهجاى سوره اين آيه را بخواند: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إلَّاهُو وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إلَّايَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الْأرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يَابِسٍ إلَّافى كِتابٍ مُبينٍ» و در قنوت آن بگويد: «اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى لا يَعْلَمُهَا إلَّاانْتَ انْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِى كَذا وَ كَذا» و بهجاى كلمه كذا و كذا حاجتهاى خود را گفته، سپس ادامه دهند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَأَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لِى».
نماز عيد فطر و قربان در ركعت اوّل پنج قنوت و ركعت دوم چهار قنوت دارند.
در مورد نماز ضحی در منابع شیعه آمده است که جایز نیست.