هيچ مسلمانى نمىتواند در اصول دين تقليد نمايد، بلكه بايد آن‌ها را از روى دليل- به فراخور حال خويش- بداند ولى در فروع دين يعنى احكام و دستورات عملى، اگر مجتهد باشد (يعنى بتواند احكام الهى را از روى دليل به دست آورد) به عقيده خود عمل مىكند و اگر مجتهد نباشد بايد از مجتهدى تقليد كند، همانگونه كه مردم در تمام امورى كه تخصّص و اطّلاع ندارند، به اهل اطّلاع مراجعه مىكنند و از آن‌ها پيروى مىنمايند.
كسى كه در جامعه اسلامى زندگى می‌کند و از اعتقادات او خبر نداريم، پاك است و جستجو و تفتيش لازم نيست و نيز در جوامع غير اسلامی چنانچه افرادى باشند كه معلوم نباشد مسلمان هستند يا كافر، پاكند.
كسى كه ضرورى دين اسلام يعنى چيزى را كه همه مسلمانان مىدانند (مانند معاد روز قيامت و واجب بودن نماز و روزه و امثال آن) را منكر شود، چنانچه ضرورى بودن آن را بداند، كافر است و اگر در ضرورى بودن آن شك دارد كافر نيست، ولى احتياط مستحب آن است كه از او اجتناب شود.
اگر دین نقدی بوده نمی‌تواند آن را به‌وسیله غیر نقدی بپردازد مگر اینکه طلبکار اجازه دهد.
اگر در ضمن عقد خارج لازم شرط بشود جایز است.
در مستثنایت دین فرقى بین بدهکار اصلى و ضامن نیست.
سرمایه، جزء مستثنایت دین محسوب نمی‌شود و طلبکار می‌تواند زیر نظر حاکم شرع آن را جهت وصول طلب خود توقیف کند.
این خسارت شرعى نیست.
این ماده مخالفتی با شرع ندارد ولی هرگاه یکی از آن‌ها بپردازند می‌تواند به نسبت، آن را بر همه تقسیم کند.
خانه، وسایل خانه، لباس، وسیله نقلیه و مانند آن است.
این ماده مخالفتی با شرع ندارد ولی هرگاه یکی از آن‌ها بپردازند می‌تواند به نسبت، آن را بر همه تقسیم کند.
با توجه به آیات سوره شعرا شعرهایی که دارای هدف صحیح و مفیدی است نه‌تنها اشکال ندارد، بلکه مطلوب است. ممکن است روایات مزبور ناظر به شرایط خاصی بوده که مردم در آن زیاده‌روی می‌کردند.
