احتیاط این است که روزه‌ها را دوباره بگیرید مگر اینکه موجب عسر و حرج شدید شود.
کار شما صحیح است که موازین شرعی را رعایت می‌کنید، البته صحبت بانام حرم مخصوصاً بستگان در حدود متعارف و سخنان معمول مانعی ندارد و استفاده از پوشیه هرچند در مناطقی که معمول است مانعی ندارد ولی پوشاندن صورت و دست‌ها تا مچ واجب نیست.
در این‌گونه مسائل بايد به تلفّظ اهل لسان توجّه كرد؛ و ازآنجاکه اهل لسان فتحه را به صورتی كه گروه دوّم معتقدند نمى‌گويند، احتياط آن است كه از آن پرهيز شود؛ و آنچه از اهل لسان بارها شنيده‌ايم اين است كه فتحه را كمى مايل به كسره ادا مى‌كنند و همين صحيح است.
باوجود خواهرزاده به عموزاده‌ها ارثى نمی‌رسد و اگر وارث دیگرى نیست، باید تمام مال را به همان خواهرزاده داد.
رعايت اتّصال صفوف در نماز جماعت با اهل سنّت در مواردى كه امكان دارد لازم است، بنابراين هرگاه عدّه‌اى از آن‌ها بافاصله بايستند، به سراغ گروهى برويد كه با امام اتّصال دارند.
از احساسات پاك جنابعالى خوشوقت شديم و متشكريم، اشكال كار در اين است كه عربستان سعودى تحت تأثير وهابیان تندرو قرار دارد و اجازه اين كار را به‌هیچ‌وجه نمى‌دهند، شايد تنها بتوان از آن‌ها خواست تا نظافت آن محل بسيار مقدّس را رعايت كنند.
مطابق آنچه نوشته‌اید غالب نمازهای او درست بوده زیرا هرگاه ترتیب یک روز را برهم زده است فردا که پشت سر آن واقع‌شده ترتیب درست می‌شود و تنها باید احتیاطاً نماز چند روز را قضا کند.
هرگاه با كمى تأخیر به نماز جماعت برسد، به‌گونه‌ای كه مسلمين نماز خود را بسته و با صفوف جلو اتّصال معتبر نزد شيعه را ندارند و امكان عبور از صفوف و رفتن به‌جايى كه اتّصال برقرار است نيز نمى‌باشد، يا مأمورین اجازه چنين كارى را نمى‌دهند، در همان‌جا كه ممكن است اقتدا نموده و همين نماز كفايت مى‌كند و نيازى به اعاده نيست.
از هر چهار شب واجب است یک‌شب را نزد هر یک از آن‌ها باشد و دو شب دیگر را مختار است، هرچند بهتر آن است که رعایت مساوات در همخوابی بین دو زوجه را بنماید.
شما تا می توانید خودتان را حفظ کنید ان شاء الله خداوند کمک خواهد کرد.
هرگاه رعايت اتّصال صفوف جماعت مستلزم سجده بر فرش باشد و اصرار نسبت به سجده بر سنگفرش مسجد مستلزم عدم رعايت اتّصال باشد، بايد اتّصال را مراعات كند؛ هرچند بر فرش سجده نمايد.
در موقع تخلّى بايد روبه‌قبله يا پشت به قبله نباشد و برگرداندن عورت به‌تنهایی كافى نيست، امّا اگر بدن روبه‌قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط واجب آن است كه عورت را روبه‌قبله يا پشت به قبله نكند.
