مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط آن است که به‌روزه‌هایی که گرفته قناعت نکند و بعداً هرکدام از روزه نذر و قضا را با قصد معین انجام دهد.

نیت قرض کند و رضایت او را بطلبد و اگر یقین به رضایت دارید کافی است.

در بانک های اسلامی اشکالی ندارد و در بانک های غیر اسلامی در صورتی که از بانک های کشورهای محارب نباشد اشکالی ندارد.‌

در روايات اسلامى و كلمات فقهاى عظام (رضوان‌الله تعالى عليهم) آداب و مستحبات بسيارى براى هر يك از اعمال «حج» و «عمره» ذکرشده كه قسمت قابل توجّه‌ی از آن را عيناً در اينجا مى‌آوريم، ولى ازآنجاکه بعضى از آن‌ها دليل كافى ندارد (و ما اصلِ تسامحِ در ادلّه سنن و مستحبات را صحيح نمى‌دانيم) بهتر است همه را به‌قصد «رجاء»، يعنى به اميد این‌که مطلوب شرع مقدّس و داراى ثواب باشد، به‌جا آورد.«نكته مهم ديگر» این‌که انجام بعضى از اين مستحبات در زمان ما و در آن انبوه جمعیت، براى بسيارى از مردم غیرممکن است؛ بنابراين آنچه را ممكن است انجام مى‌دهند و آنچه را نمى‌توان انجام داد اگر موردعلاقه حاجى باشد و نيّت انجام آن را، در صورت امكان داشته باشد، طبق روايات معصومين: خداوند مطابق نيّتش به او پاداش خواهد داد.

لازم نيست در موقع نيّت، معيّن كند كه روز اوّل ماه است يا دوم يا غير آن، حتّى اگر روزى را تعيين كند مثلاً بگويد به نيّت روز دوم ماه روزه می‌گیرم بعد معلوم شود سوم بوده، روزه او صحيح‏ است.

درصورتی‌که به وطن برگردد یا به حد ترخص برسد و نیت روزه کند صحیح است.

اگر نداند يا فراموش كند ماه رمضان است و روزه نگيرد و بعدازظهر ملتفت شود يا قبل از ظهر درحالی‌که افطار كرده باشد، بايد به احترام ماه رمضان‏ تا مغرب كارهايى كه روزه را باطل می‌کند ترك نمايد و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا كند.

سابقه بدى كه در عصر ما براى برخى موقوفات پيدا شده و از صورت اصلى خارج و خريد و فروش گرديده، باعث سلب اطمينان بعضى از مردم شده است؛ اميدواريم با برنامه ريزى صحيح براى حفظ موقوفات و صرف درآمد آن طبق نيّت واقف، اين بدبينى برطرف و اطمينان كامل ايجاد شود.

روزه از عبادات است و لازم است با نيّت به‌جا آورده شود، در موقع نيّت لازم نيست به زبان بگويد، يا از قلب خود بگذراند همين اندازه كه در نظرش اين باشد كه براى اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب كارهايى كه روزه را باطل می‌کند ترك نمايد كافى است.

فعلاً به نیت روزه‌ی خودش محسوب کند و بنا بر احتیاط واجب قضای آن را هم بجا آورد.

روزه در موارد مذکور صحیح نیست.

هرگاه كافرى در ماه رمضان پيش از ظهر مسلمان شود چنانچه تا آن‌وقت كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده، بنا بر احتياط واجب روزه بگيرد و قضا هم ندارد.