نيّت وقت معيّنى ندارد، بلكه هر موقع تا قبل از اذان صبح نيّت كند كافى است و همین‌که براى خوردن سحرى برمی‌خیزد، اگر از او سؤال شود منظورت چيست؟ بگويد: «قصد روزه‌دارم» كافى است.
نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.
اگر نيّت عمره مفرده كند و سپس بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشكال پيدا مى‌كند، ولى چنانچه عمره مفرده در ماه‌های حج واقع‌شده باشد و حج مستحبى باشد مى‌تواند آن را عمره تمتّع قرار دهد، همچنین اگر بدون توجه، نيت عمره مفرده كرده (چنانچه در ماه‌های حج باشد) مى‌تواند به عمره تمتع عدول كند.
نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.
لازم نيست نيّت را بر زبان جارى كند، بلكه كافى است چنين قصدى در دل او باشد، ولى بهتر است علاوه بر قصد باطنى، بر زبان نيز جارى سازد.
اشکالی ندارد ولی برای برائت ذمه میت کافی نیست.
درصورتی‌که وامِ مشروط به سود بگيرد جايز نيست؛ هرچند قصد پرداخت سود را جز به‌اجبار نداشته باشد.
اگر تکبیرِ الاحرام را بعد از اذان و اقامه می‌گفته نمازهایش صحیح است و الا باید به‌تدریج نمازها را اعاده نماید.
چون منظورش انجام‌وظیفه مربوط به حج بوده، مانعى ندارد (هرچند چيزى به نام طواف رجال نداريم).
هرگاه خون به‌طور كامل قطع گردد به نيّت ما فى‌الذمه غسل مى‌كند و سپس مى‌تواند اعمال را بجا آورد.
وقوف در عرفات عبادت است و بايد با نيّت و قصد قربت همراه باشد. نيّت آن عبارت خاصی ندارد، همين مقدار كه در دل قصد كند كه در عرفات از ظهر تا غروب براى خدا توقّف مى‌كند كافى است.
اگر به‌قصد انجام عمره يا حج تلبيه نگفته، محرم نشده و بايد ـ در صورت امكان ـ به ميقات بازگردد و محرم شود؛ و اگر بازگشت به ميقات ممكن نيست، به خارج حرم رود و در انجام مجدداً احرام بندد.
