نسبت به گذشته نمی توانید به عنوان رد مظالم حساب کنید.
اگر نيّت عمره مفرده كند و سپس بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشكال پيدا مى‌كند، ولى چنانچه عمره مفرده در ماه‌های حج (شوّال، ذی‌القعده و ذی‌الحجه) واقع‌شده باشد و حج مستحبى باشد مى‌تواند آن را عمره تمتّع قرار دهد، همچنین اگر بدون توجه، نيت عمره مفرده كرده (چنانچه در ماه‌های حج باشد) مى‌تواند به عمره تمتع عدول كند.
مى‌تواند قصد ما فى الذمّه كند (قصد مى‌كند كه آنچه را بر ذمّه اوست انجام دهد) و مى‌تواند قصد حج واجب احتياطى نمايد.
اگر پيش از اذان صبح نيّت روزه كند و بعد بی‌هوش يا مست شود و در بين روز به هوش آيد درحالی‌که کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، احتياط واجب آن است روزه آن روز را تمام كند و قضاى آن را هم به‌جا آورد.
برای بار اول اشکال دارد و فقط باید به نیت خودش انجام دهد.
درصورتی‌که همراه با گروه و مانند آن باشد اشکالی ندارد ولی اگر فقط همان دو نفر باشد جایز نیست و نماز کامل است.
احتیاط آن است که به روزه هایی که گرفته قناعت نکند و بعداً هرکدام از روزه نذر و قضا را با قصد معین انجام دهد.
كسى كه به نيّت خودش براى عمره تمتّع محرم شده (هرچند مستحبی باشد) بايد اعمال خود را به اتمام برساند و نمى‌تواند نايب ديگرى شود، ولى اگر شخص مريض فقط قادر بر انجام طواف و سعى نباشد و بتواند وقوف عرفات و مشعر را درك كند، جايز است ديگرى را براى طواف و سعى و اعمال ديگر نايب قرار دهد، هرچند نايب براى خودش هم اعمال حج و عمره را بجا مى‌آورد.
اگر زن در ميقات حائض باشد و يقين كند كه نمى‌تواند عمره تمتّع را در وقت خود انجام دهد، بايد نيّت حج اِفراد كند و براى حج اِفراد محرم شود، ولى اگر بعدازآن فهميد اشتباه كرده، درصورتی‌که براى حجةالاسلام محرم شده، احرام او باطل است و بايد براى عمره تمتّع مجدداً محرم شود، ولى بهتر است زن در چنين مواردى در موقع احرام، نيّت كند احرامى را كه بر او واجب است انجام دهد تا مشكلى براى او پيش نيايد.
مستحب است ولی طفلِ غير مميّز، يا هرکسی كه عهده‌دار كارهاى كودك است او را محرم كند و لباس احرام بر وى بپوشاند و از طرف او نيّت كند؛ يعنى به هنگام عمره تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم به عمره تمتّع قربت الى الله» و به هنگام حج تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم براى حج تمتّع قربت الى الله» و در صورت امكان او را وادار كند كه لبّيك بگويد و اگر توانايى ندارد خودش از طرف او لَبّيك بگويد؛ امّا اگر ولی مى‌ترسد كه نتواند وظايف مربوط به كودك را به‌درستی انجام دهد، بهتر است از محرم كردن وى صرف‌نظر كند.
این‌گونه نيّت اشكال دارد؛ مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش اين بوده عمره‌اى كه وظيفه اوست انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در اين صورت صحيح است و معمولاً همين‌گونه است.
اگر به احرام صحيح محرم شده نمى‌تواند نيّت را عوض كند؛ بلكه بايد عملش را به همان نيّتى كه در احرام داشته به انجام برساند.
