اگر براثر ندانستن مسئله، يا جهت ديگرى، بجاى نيّت عمره تمتّع، حج تمتّع را قصد كند و در نظرش اين باشد كه همان عملى كه همه مردم انجام مى‌دهند او هم بجا آورد، ولى خيال كرده جزء اوّل از دو جزء اعمال حج، حج تمتّع نام دارد، بدین‌جهت نيّت حج تمتّع كرده، عمل او صحيح است و عمره تمتّع محسوب مى‌شود و بهتر آن است كه نيّت را تجديد كند.
هرگاه در ماه رمضان يا هرروزه واجب معيّن ديگر، از نيّت روزه برگردد، يا مردّد شود كه روزه بگيرد يا نه‌روزه‌اش باطل میشود، ولی کفاره ندارد.
در ماه مبارك رمضان همين اندازه كه نيّت كند فردا را روزه می‌گیرم كافى است، بلكه اگر نداند ماه رمضان است يا بداند و فراموش كند و روزه ديگرى را قصد كند روزه ماه رمضان حساب میشود، ولى اگر عمداً در ماه مبارك رمضان نيّت روزه غير ماه رمضان را كند (درحالی‌که می‌داند در ماه رمضان روزه غير ماه رمضان صحيح نيست) روزه او باطل است، يعنى نه از رمضان حساب میشود و نه از غير آن.
در فرض سوال نمی تواند از جانب دیگران نیابت کند.
در صورتی که یقین به رضایت صاحبان پول دارید مانعی ندارد.
در روزه اتصال زمانی شرط است ولی در نماز اتصال افعال شرط است.
هنگام پوشيدن جامه احرام و به هنگام بیرون آوردن جامه دوخته قصد قربت لازم نیست.
اگر پس از گفتن لبّيك واجب در ميقات، شك كند كه نيّت حج تمتّع كرده، يا نيّت عمره تمتّع، بنا مى‌گذارد كه نيّت عمره تمتّع كرده و عمره‌اش صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.
اگر غير از روزه ماه مبارك روزه ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر كرده كه روز معيّنى را روزه بگيرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيّت نكند روزه‌اش باطل است، ولى اگر يادش برود و پيش از ظهر يادش بيايد مىتواند نيّت كند مشروط بر اینکه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد.
مانعی ندارد از طرف او بدهد و این سبب تخفیف مجازات از کافر است.
کفایت نمی کند و باید دو هزار تومان دیگر از طرف او داخل ضریح بیندازید.
