مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نیّت کافى است و با عمل جنبه معاطاتى پیدا مى کند.

اشکالی ندارد ولی برای برائت ذمه میت کافی نیست.

درصورتی‌که نذر خاصی در آن نباشد مانعی ندارد.

روزه صحیح است.

اگر نيّت عمره مفرده كند و سپس بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشكال پيدا مى‌كند، ولى چنانچه عمره مفرده در ماه‌های حج (شوّال، ذی‌القعده و ذی‌الحجه) واقع‌شده باشد و حج مستحبى باشد مى‌تواند آن را عمره تمتّع قرار دهد، همچنین اگر بدون توجه، نيت عمره مفرده كرده (چنانچه در ماه‌های حج باشد) مى‌تواند به عمره تمتع عدول كند.

در فرض مذکور نماز صحیح است.

در فرض سؤال، می‌تواند نیت نذر کند، اگر بعد معلوم شود رمضان بوده روزه رمضان محسوب می‌شود.

كسى كه تصوّر مى‌كرده بالغ نشده و بدین‌جهت به هنگام تشرّف به حج، نيّت حج مستحبی كرده و بعد معلوم شده كه بالغ بوده، حج او كفايت از حج واجب مى‌كند؛ همان‌گونه كه اگر قصدِ وظيفه فعلیه كرده و آن را اشتباهاً بر حج استحبابى تطبيق داده، كفايت از حجةالاسلام مى‌كند. همچنين درصورتی‌که قصد مأمور به (وظيفه) واقعى را داشته است.

بنا بر احتیاط واجب کفاره جمع دارد.

درصورتی‌که قصد اطاعت امر خدا بوده و خیال می‌کرده چنین حکمی بوده، نمازهای سابق صحیح است.

مانعی ندارد.‌

اگر پس از گفتن لبّيك واجب در ميقات، شك كند كه نيّت حج تمتّع كرده، يا نيّت عمره تمتّع، بنا مى‌گذارد كه نيّت عمره تمتّع كرده و عمره‌اش صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.