کفایت نمی کند و باید دو هزار تومان دیگر از طرف او داخل ضریح بیندازید.
اگر بعد از گفتن لبّيك در روز هشتم ذی‌الحجه، كه بايد براى حج تمتّع تلبيه بگويد، فراموش كند كه براى حج لبيك گفته، يا براى عمره، بنا مى‌گذارد كه براى حج تمتّع گفته و حج او صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.
در نيّت، گذراندن از ذهن لازم نيست. اگر انگيزه او از آمدن به مکه و احرام نيابت بوده، عمل را به‌عنوان نيابت انجام مى‌دهد، ولى اگر از اوّل مردّد بوده به چه قصدى حج بجا آورد، مى‌تواند به نيّت اجمالى (يعنى همان نيّت موقع احرام) عمل خود را به اتمام برساند، ولى براى نيابت كفايت نمى‌كند.
بردن نام ميّت لازم نيست، بلكه كافى است نيّت كند كه آنچه را بر عهده نايب است انجام مى‌دهد.
هرگاه برای معاملات حرام سفرکرده نماز و روزه‌اش تمام است، ولی اگر کار مکروهی باشد، نماز شکسته است.
مستحب است در وقت خارج شدن از مکه، نيّت برگشتن نمايد و مكروه است قصد برنگشتن داشته باشد؛ مگر اینکه انجام حج‌هاى مستحبی پی‌درپی سبب محرومیت انجام دهندگان حج واجب شود، كه در اين صورت بهتر است مجال را به آن‌ها بدهند.
اشکال ندارد نماز آن‌ها صحیح است.
باید نیت روزه کند و در صورت انجام مسافرت بعد از عبور از حد ترخص روزه را باطل کند، گر مسئله را نمی‌دانسته و کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده می‌تواند تا قبل از اذان ظهر نیت روزه کند، روزه او در این صورت صحیح است و قضا و کفاره ندارد.
با توجه به اینکه به نیت مافی الذمه بوده، از همان‌که زودتر واجب شده (متقدم) محسوب نماید البته احتیاط مستحب این است که اگر توانایی دارد به مقداری که عسر و حرج لازم نیاید تکرار کند.
