هرگاه آن جراحات منجر به فوت‌شده، دیه اضافى ندارد و اگر عامل فوت ضربه خاصی بوده، جراحات اضافى دیه دارد.
شکستگى به‌وسیله طبیب دیه جداگانه‌ای ندارد، ولى خونریزى مغزى ارش دارد و اگر هزینه درمان آن بیشتر شود، می‌تواند مقدار اضافى را نیز بگیرد.
در فرض سؤال یک‌پنجم دیه همان عضو است و قاعده مزبور همه‌جا را شامل نمی‌شود، زیرا در بعضى از موارد خلاف آن منصوص یا اجماعى است، بنابراین در موارد نص و اجماع باید به همان حکم مورد خاص عمل کرد.
دیه آن عضو تقسیم‌بر تعداد استخوان‌ها می‌شود، سپس احکام شکستن استخوان بر هرکدام جارى خواهد شد، مثلاً اگر در دست ده استخوان ریز باشد، پانصد دینار تقسیم به ده قسمت می‌شود و دیه هر استخوان پنجاه دینار است، حال اگر آن استخوان بشکند و به حال اوّل برنگردد، باید یک‌پنجم آن را که ده دینار است بپردازد و اگر مثل اوّل شود باید هشت دینار بپردازد.
ظاهر این است که هرکدام از شکستگی‌ها دیه خود را دارد.
هریک از شکستگی‌ها دیه مستقلى دارد.
دیه مزبور تقسیم به دو استخوان می‌شود، یعنى هرکدام نصف دیه شکستن استخوان پا را دارد
- با توجّه به اینکه براى گردن دیه جداگانه‌ای تعیین‌شده و شکستگى مربوط به مهره است، حساب آن را باید از حساب ستون فقرات جدا کرد.2- مبنا دیه گردن است.
معیار بهبودى کامل عرفى است، اگر حاصل نشود، دیه مزبور ثابت است.
دیه شکستگى استخوان پا یک‌دهم دیه کامل انسان است (یک‌پنجم دیه‌یک‌پا) این در صورتى است که به حال اوّل برنگردد ولى اگر به حال اوّل برگردد چهارپنجم این مقدار خواهد بود.
به نسبت یک‌سوم دیه دندان، دیه دارد و باید به فرزند پرداخته شود.
هرکدام ديه جداگانه دارد و اگر فلج هم بشود ديه سومي هم براي فلج شدن دارد.
