هرگاه از بیرون جراحتى بر طحال وارد گردد (مثلاً شکم پاره شود) دیه جائفه دارد (ثلث دیه کامله است) و اگر جراحتى در ظاهر وجود نداشته باشد و تنها از طریق ضربه یا مانند آن نقصى بر طحال وارد شود، باید کارشناسان مقدار نقص عضو را تعیین کرده و با مجموع دیه کامله انسان بسنجند و دیه را حساب کنند، مثلاً اگر به اعتقاد اهل خبره این نقص معادل سى درصد است، سى درصد دیه تعلّق می‌گیرد و اگر کمتر یا بیشتر است به همان صورت ملاحظه می‌شود.
هریک از شکستگی‌ها دیه مستقلى دارد.
دیه مزبور تقسیم به دو استخوان می‌شود، یعنى هرکدام نصف دیه شکستن استخوان پا را دارد
در فرض سؤال یک‌پنجم دیه همان عضو است و قاعده مزبور همه‌جا را شامل نمی‌شود، زیرا در بعضى از موارد خلاف آن منصوص یا اجماعى است، بنابراین در موارد نص و اجماع باید به همان حکم مورد خاص عمل کرد.
معیار بهبودى کامل عرفى است، اگر حاصل نشود، دیه مزبور ثابت است.
در هر دو صورت دادن دیه واجب است و مقدار آن احتیاط واجب است.
نصف دیه کامله به‌عنوان اصل دیه زن و یک‌سوم آن که یک‌ششم دیه کامله می‌شودبه‌عنوان تغلیظ پرداخته می‌گردد که مجموعاً چهارششم دیه کامله می‌شود.
تمام وارثان نسبى و سببى، مگر متقربان به مادر (مانند برادر و خواهر مادری).
صرف خیرات برای میت می‌شود.
جراحت وارده بر کف دست یا پشت دست به نسبت همان عضو، یعنى دست، سنجیده می‌شود و در مورد تغییر رنگ پوست ارش لازم است.
احتیاط واجب آن است که مانند دیه مسلمان عمل شود، یا مصالحه کنند.
احتیاط واجب آن است که به‌اندازه مسلمان پرداخت شود.
