مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتى كه قسم با شرايطش انجام شود، ساقط كردنش ممكن نيست.

هرگاه به يكى از نامهاى خداوند قسم ياد كند خواه نامى باشد كه به غير ذات مقدّس او گفته نمى شود، مانند خدا و اللَّه يا نامى كه به غير او نيز گفته مى شود، ولى از قرائن معلوم است كه مقصودش خداست بايد به آن قسم عمل كند ولی اگر به نامهايى قسم ياد كند كه بدون قرينه، خدا به نظر نمى آيد ولى او قصد خدا را كند بنابر احتياط واجب بايد به آن قسم عمل كند.

در صورتی که قسم به یک بار تعلق گرفته باشد مانعی ندارد ولی اگر صورت استمرار داشته باشد برای هر بار کفاره دارد.

چنین تعابیری قسم محسوب نمی شود.

عمل به چنين نذرهايى واجب نيست، ولى بهتر است به آن عمل كنند.

اگر خانمى قبل از ازدواج نذر كرده باشد كه حجّى بجا آورد، پس از ازدواج جهت انجام فريضه حج، اجازه شوهر لازم است، و شوهر حقّ ممانعت دارد. مگر اين كه به هنگام ازدواج شرط كرده باشد.

کسى که براى اثبات مطلبى قسم مى خورد اگر مجبور شود که براى نجات خود یا مسلمانان دیگرى از شرّ ظالمى قسم دروغ بخورد اشکال ندارد، بلکه گاه واجب مى شود و کفاره ندارد.

عمل كردن به اين قسم لازم نيست و شكستن آن كفّاره ندارد.

به مقدارى که توانایى دارد بخواند.

چون کراهت در عبادات به معني أقل ثواب است، يعني نمي شود عبادتي هم صحيح باشد و هم مکروه واقعي؛ پس چون عبادت است، صحيح است، و ثواب نيز دارد و چون ثواب دارد رجحان دارد و نذر آن اشکال ندارد. ولي بهتر است از چنين نذري پرهيز شود.

در صورتی که بیم این دارد که در آینده فرد مناسبی پیدا نشود ازدواج او مانعی ندارد و کفاره نیز ندارد.

به مقدارى كه نگويند مسامحه در انجام دادن نذر مى كند مى تواند تأخير بيندازد.