مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر نذر مخصوص فقرا بوده نمی تواند از آن بردارد مگر خودش فقیر باشد. اگر نذر مطلق بوده می تواند مقداری برای خود بردارد.

نذری که صیغه آن خوانده شده قابل فسخ نیست و این یک فتوا است.

تا هنگام نذر فرا نرسد و تخلف نکند کفاره واجب نمی شود.

اگر كسى از روى اختيار به نذر خود عمل نكند گناه كرده و بايد كفّاره بدهد و كفّاره نذر عبارت است از اطعام شصت فقير، يا دو ماه پى در پى روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، يا يك بنده آزاد كردن؛ و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است.

كسى كه نذر كرده عملى را مستمرّاً ترك كند و زمانى براى آن معيّن ننموده، چنانچه از روى اختيار آن را به جا آورد براى دفعه اوّل بايد كفّاره بدهد و اگر نذر او چنان بوده كه هر دفعه از آن عمل، مستقلًّا تحت نذر قرار داشته احتياط واجب آن است كه براى هر دفعه، كفّاره‏اى بدهد، امّا اگر چنين قصدى نداشته، يا شك كند قصدش چگونه بوده يك كفّاره بيشتر واجب نيست.

بايد هم قضاى آن را انجام دهد و هم كفّاره نذر را بجا آورد.

ملاك انجام عبادات و تكاليف شرعى ازنظر قرآن و روايات رسيدن به «بلوغ شرعى» است.

حقيقت تقليد در احكام، عمل کردن به تکالیف شرعی مطابق با دستور مجتهد است.

تقليد از زمان رسول خدا صلی‌الله علیه و آله به‌صورت ساده‌تر از امروز وجود داشته و اصحاب ائمّه نيز بعضاً تقليد مى‌كردند و بسيارى از اصحاب ائمّه از علماى محل خود تقليد مى‌كردند.

به دلیل عقل و بناى عقلاى دنیا که جاهل در هر مسئله‌ای باید به عالم رجوع کند، آیا شما هرگاه مریض شوید از طبیب دستور نمی‌گیرید، احکام دین را نیز باید از متخصّصان آن فراگرفت.

تقليد شما اشكالى ندارد.

در این مسئله فرقى میان مرد و زن نیست.