مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خودسازی و تهذیب نفس مشروع و معتبر، در هر حال مطلوب است.‌

مانعی ندارد اما اگر عین پول را نذر کرده باشد و عمدا استفاده کند کفاره دارد.‌

مانعی ندارد اما اگر عین پول را نذر کرده باشد و عمدا استفاده کند کفاره دارد.

كسى كه به عهد خود عمل نكند بايد كفّاره بدهد و كفّاره عهد مانند كفاره نذر است، يعنى سير كردن شصت فقير، يا دوماه روزه پى در پى (يعنى سى و يك روز آن را پشت سر هم به جا آورد) يا آزاد كردن يك بنده؛ و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است.

هرگاه نذر كند روزه بگيرد ولى وقت و مقدار آن را معيّن نكند، چنانچه يك روز روزه بگيرد كافى است، همچنين اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيّات آن را معيّن نكند يك نماز دو ركعتى كفايت مى كند، نذر ساير كارهاى خير نيز همين گونه است.

هرگاه نذر كند مقدار معيّنى را صدقه دهد، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد بايد آن مقدار را از مال او صدقه بدهند.

اگر نمی داند قبول شده، تکلیفی ندارد.

احتیاط واجب آن است که در جاى دیگرى از مسجد الحرام به جا آورد که به آن نزدیک باشد.

كسى كه قسم ياد مى كند بايد بالغ و عاقل باشد و اگر درباره مال خود قسم می خورد باید سفیه نباشد،همچنین حاكم شرع او را از تصرّف در اموالش منع نكرده باشد و از روى قصد و اختيار قسم بخورد، بنابراين قسم خوردن و ديوانه و كسى كه مجبورش كرده اند درست نيست، همچنين اگر در حال عصبانى بودن، بدون اراده و قصد قسم بخورد.

هرگاه در نگهداری آن کوتاهی نکرده اید بدهکار نیستید.

در فرض سوال می تواند آن گوسفند را ذبح کند و نذر ساقط می شود هر چند بهتر است با پول آن گوسفند ديگري که به لحاظ صفات، به آن نزديک باشد ذبح کند و به مصرف نذر برساند.‌

پس از نماز طواف نزد حجرالأسود بيايد و مستحب است از درِ محاذى حجرالأسود به‌سوی صفا برود و با آرامش بالاى صفا رفته و به خانه كعبه نظر کند و به ركنى كه حجرالأسود در آن است رو نمايد و حمد و ثناى الهى را به‌جا آورد و نعمت‌های خداوند را در نظر بگيرد، سپس اين اذکار را بگويد:«الله‌اکبر» هفت مرتبه.«اَلْحَمْدُلِلّهِ» هفت مرتبه.«لا إِلهَ الا الله» هفت مرتبه.«لا إِلهَ الا الله وَحْدَهُ لاشَريکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، يُحْيي وَيُميتُ، وَ هُوَ حَىٌّ لايَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَ هُوَ عَلى کل شَئٍ قَديرٌ» سه مرتبه.سپس سه مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و بگويد: «الله‌اکبر عَلى ما هَدانا، وَ الْحَمْدُلِلّهِ عَلى ما اَبْلانا، وَ الْحَمْدُلِلّهِ الْحَىِّ القَيُّومِ، وَ الْحَمْدُلِلّهِ الْحَىِّ الدّآئمِ» و سه مرتبه آن را تكرار كند.پس‌ازآن سه مرتبه بگويد:«اَشْهَدُ اَنْ لا إِلهَ الا الله، وَ اَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، لا نَعْبُدُ الا إيّاهُ، مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ، وَ لَوْ كَرِهَ المُشْرِكُونَ».سپس سه مرتبه بگويد:«أَللّهُمَّ إنّي أسْئَلُکَ الْعَفْوَ وَ الْعافِيَةَ، وَ اليَقينَ في الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ».سپس سه مرتبه بگويد:«اَللّهُمَّ آتِنافِيالدُّنْياحَسَنَةً، وَفِيالآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِناعَذابَالنّارِ».سپس صد مرتبه «الله‌اکبر»، صد مرتبه «لا إِلهَ الا الله»، صد مرتبه «اَلْحَمْدُلِلّهِ» و صد مرتبه «سُبْحانَ الله» بگويد.سپس بگويد:«لا إِلهَ الا الله، وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أنْجَزَ وَعْدَهُ و نَصَرَ عَبْدَهُ، وَ غَلَبَ الأَحْزابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ المُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَحْدَهُ، اَللّهُمَّ بارِکْ لي في الْمَوْتِ، وَ فيما بَعْدَ المَوتِ، اَللّهُمَّ إِنّي اَعُوذُ بِکَ مِنْ ظُلْمَةِ الْقَبْرِ وَوَحْشَتِهِ، اَللّهُمَّ اَظِلَّني في ظِلِّ عَرْشِکَ، يَوْمَ لاظِلَّ الا ظِلُّکَ».و سپردن دين و نفس و اهل و مال خود را به خداوند عالم بسيار تكرار كند. پس‌ازآن بگويد: «اَسْتَوْدِعُ الله الرَّحْمنَ الرَّحيمَ الَّذي لاتَضيعُ وَدايِعَهُ، ديüني وَنَفْسي وَ أَهْلي. اَللّهُمَّ اسْتَعْمِلْنيعَلى كِتابِکَ، وَ سُنَّةِ نَبِيِّکَ، وَ تَوَفَّني عَلى مِلَّتِهِ، وَ اَعِذْني مِنَ الْفِتْنَةِ».سپس سه مرتبه بگويد: «الله‌اکبر» و اگر قادر بر انجام تمام اين عمل نباشد، هرقدر كه مى‌تواند بخواند.و نيز مستحب است كه اين دعا را بخواند: «اَللّهُمَّ اغْفِرْ لي کل ذَنْبٍ أذْنَبْتُهُ قَطُّ، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَىَّ بِالْمَغْفِرةِ، فَإِنَّکَ أنْتَ الغَفُورُ الرَّحيمُ. اَللّهُمَّ افْعَلْ بي ما أَنْتَ أَهْلُهُ، فَإِنَّکَ إِنْ تَفْعَلْ بي ما أنْتَ أهْلُهُ تَرْحَمْني، وَ إِنْ تُعَذِّبْني فَأَنْتَ غَنِىٌّ عَنْ عَذابي، وَ أَنَا مُحْتاجٌ إلى رَحْمَتِکَ، فَيامَنْ اَنَا مُحْتاجٌ إلى رَحْمَتِهِ إرْحَمْني. اَللّهُمَّ لاتَفْعَل بي ما اَنَا اَهْلُهُ، فَإِنَّکَ إنْ تَفْعَلْ بي ما اَنَا أهْلُهُ تُعَذِّبْني وَ لم تَظْلِمْني، اَصْبَحْتُ اَتَّقي عَدْلَکَ وَ لاأَخافُ جَوْرَکَ، فَيامَنْ هُوَ عَدْلٌ لايَجُورُ اِرْحَمْني». مستحب است پياده سعى نمايد و ازآنجاکه علامت‌گذاری شده هروله كند؛ يعنى كمى تندتر برود و اگر سوار چرخ باشد اين مقدار را فی‌الجمله تند نمايد و بعدازآن به‌طور عادى تا مروه راه برود و در وقت برگشتن نيز به همان ترتيب عمل نمايد و از براى زن‌ها هروله نيست و مستحب است بر درگاه خداوند گريه كند و در حال سعى دعا بسيار نمايد.