مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر غسل كردن مكرّر براى او ضرر دارد، يا مايه مشقّت زياد است مى تواند به جاى آن تيمّم كند.

معمولا در این موارد پاک پاک نمی شوند و تجسس لازم نیست و هر کجا به مشقت می افتند می توانند تیمم کنند و نماز بخوانند.

چنانچه مانع رسيدن آب نباشد اشكالى ندارد و کرمهای معمولى مانع نيست.

در صورت امکان بر سنگ صاف تیمم کند اگر نمی تواند همان گونه نماز بخواند و بعداً اعاده کند.

در فرض سؤال آن مقدار را که یقین دارد شسته نشده را به نیت غسل می شوید و غسل صحیح است.

این مقدار برای وضو مانعی ندارد.

در فرض سؤال اگر درحيض عادت دارند بايد به تعداد روزهاى عادتشان نفاس قرار دهند بعد از آن تا ده روز حكم استحاضه دارد، بعد از گذشتن ده روز اگر همزمان با ايّام عادت حيضش باشد بايد مطابق احكام حائض عمل كند (خواه نشانه هاى خون حيض را داشته باشد يا نه) و اگر همزمان با ايّام عادتش نباشد حكم استحاضه دارد، مگر اين كه خون داراى نشانه‏ هاى حيض باشد.

هرگاه شك كند جنین از او ساقط شده يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.

هرگاه زن در وسط نماز حائض شود نماز او باطل است و نبايد ادامه دهد، ولى اگر شك كند كه حائض شده يا نه، نماز او صحيح است.

زنى كه داراى عادت است (خواه وقتيّه و عدديّه باشد، يا فقط عادت وقتيّه يا عادت عدديّه)، هرگاه دو ماه پشت سرهم بر خلاف عادت خود، خونى ببيند عادتش بر مى گردد به آنچه در آن دو ماه ديده است.

زنى كه عادت او در حيض كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن، تا روز دهم بنابر احتياط واجب ترك عبادت كند، اگر خون از ده روز گذشت فقط به اندازه روزهاى عادتش نفاس است و بقيّه استحاضه و عباداتى را كه در اين چند روز ترك كرده، بايد قضا كند.

در فرض سؤال، روزه او صحیح می باشد.