مقتضاى قاعده، اقامه بیّنه توسّط مدّعى است و اگر او بیّنه نداشت، منکر باید قسم بخورد بنابراین زوجه که در مورد سؤال منکر گرفتن مهریّه است باید قسم بخورد و در صورت قسم خوردن مرد موظّف به پرداخت مهریه می‌شود.
ظاهر سکّه، سکّه کامل است اما نوع معینی از آن را نمی‌شود تحمیل کرد.
تشريع ازدواج موقّت درواقع براى ضرورت‌هاست؛ نه براى هوس‌بازی مردان همسردار و تنوّع طلب.
چیزى به نام صیغه برادرى و خواهرى نداریم، صیغه محرمیت یا به‌وسیله ازدواج دائم و یا ازدواج موقّت حاصل می‌شود (البتّه با شرایطش، خصوصاً اذن پدر دختر) و غیر آن ممنوع است.
الف: می‌تواند او را به حجّ تمتع یا عمره ببرد.ب: بر اساس قیمت سازمان حج و زیارت است.ج: شرط امکان در هر دو مورد است و منظور این است که موانعى بر سر این راه نباشد و زوج درهرصورت باید به آن عمل کند و اگر از هم جدا شدند وسایل این سفر را براى زوجه فراهم کند.
اگر در موقع خواندن صیغه عقد بر ذمّه گرفته موظّف است بپردازد و بازگشت جایز نیست.
در فرض سؤال آنچه در حال ندانستن مسئله انجام داده‌اند، زنا نبوده و بچّه حلال‌زاده است ولى بنابر احتیاط مستحب صیغه طلاق را جارى کنند و سپس می‌توانند عقد موقّت نمایند، گذشتن زمان عدّه در اینجا شرط نیست.
در صورت رضايت زوجه همان مهرالمسمّى كفايت می‌کند و در صورت عدم رضايت بايد مهرالمثل على فرض دخول را بدهد.
لازم نیست ولی احتیاط مستحب آن است که بپوشاند.
فرزندان زن و مرد از همسران قبلی نامحرم هستند لذا در صورت داشتن شرایط می توانند با هم ازدواج کنند، اما فرزندانی که یکی از والدین آنها با هم مشترک است خواهر و برادر محسوب شده و محرم هستند.
اگر به خاطر اعتقاد شوهر اعلام آمادگى براى این امر کند، کافى است.
