مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که دندان خراب است و بعضى به علل مختلف ترجيح مى‏دهند آن را بكشند و طبيب توجيه لازم را نموده، ولى بيمار اصرار در كشيدن آن دارد، اشكالى ندارد.

«وكالت» آن است كه انسان كارى كه شرعاً می‌تواند در آن دخالت و تصرّف كند به ديگرى واگذار نمايد تا از طرف او انجام دهد، مثلاً كسى را وكيل كند كه خانه او را بفروشد، يا همسرى را براى او عقد كند و درصورتی‌که شرايط در آن جمع باشد صحيح است.

چنانچه وقف نامه معتبر باشد برای اثبات وقف کافی است.‌

سابقه بدى كه در عصر ما براى برخى موقوفات پيدا شده و از صورت اصلى خارج و خريد و فروش گرديده، باعث سلب اطمينان بعضى از مردم شده است؛ اميدواريم با برنامه ريزى صحيح براى حفظ موقوفات و صرف درآمد آن طبق نيّت واقف، اين بدبينى برطرف و اطمينان كامل ايجاد شود.

كفالت را مى‏توان با صيغه لفظى ادا كرد، مثلاً كفيل به طلبكار بگويد من ضامنم هر وقت بدهكار را بخواهى به دست‌تو دهم و طلبكار هم قبول نمايد، يا كارى انجام دهند كه معنى اين صيغه لفظى را برساند خواه از طريق امضاء سندى باشد يا غير آن، كفالت صحيح است.

باید آن را در همان راهی بکار گیرند که توافق بر آن شده است.

درصورتی‌که از حدّ معمول و متعارف پزشکى کمتر رعایت کنند و بیم انتقال بیمارى برود، موجب ضمان است.

کسى که مباشر کار بوده ضامن است.

در عاریه شخص عاریه گیرنده حق تصرف و استفاده دارد اما در امانت تنها باید آن را نگهدارد و تصرف نکند.

این معامله باطل است ولی می تواند طلا را قرض دهد و مثلا هر ماه یک گرم از آن را به قیمت روز به او بفروشد.

طبیب در هر دو صورت ضامن است و اگر دسترسى به حاکم شرع باشد، باید اذن بگیرد و اگر دسترسى به شخص خاصی نیست ما اذن می‌دهیم که اطبا اقدام کنند و ضامن نیستند.

كار بسيار بدى كرده‏اند، ولى ديه‏اى بر آن‌ها نيست.