افراد وسواسى نبايد به علم و يقين خود در طهارت و نجاست توجّه كنند، بلكه بايد ببينند افراد معمولى در چه مورد يقين به طهارت يا نجاست پيدا مىكنند و به همان ترتيب عمل كنند و براى ترك وسواس، بهترین راه، بىاعتنايى است.
هرگاه زنى يقين پيدا كند كه شوهرش در سفر فوت كرده و عدّه وفات نگه دارد سپس شوهر كند، بعد شوهرش از سفر برگردد بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اوّل حلال است، ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد زن بايد عدّه نگه دارد (عدّه وطی به شبهه) و احتياط واجب آن است كه شوهر دوم مهر او را مطابق آنچه با او قرارداده بپردازد و اگر مهرالمثل بيشتر است آن را بپردازد.
مسئله نجاست و پاکی بسیار ساده است و سفارش شده جستجو نکنند و تنها مواردی که یقین به نجاست دارید را بشورید و از روایات به دست می‌آید چنانچه فرد شک دارد جایی از بدن نجس شده است، لازم نیست حتّی نگاه کند تا یقین پیدا شود و یا اگر شک در ترشح نجاست دارد می‌تواند آب به آن محل بپاشد تا یقین حاصل نشود که نجاست ترشح‌شده است. یعنی حتی در مواردی که به‌راحتی می‌توان به طهارت و نجاست علم پیدا کرد، نیاز به تفحّص نیست هرچند در موارد دیگر مانند اطّلاع از وقت اذان، به فتوای ما، تفحّص برای کسب علم لازم است.
تا یقین به نجاست پیدا نشود محکوم‌به پاکى است.
هرگاه يقين داشته باشد غسل بر او واجب شده، يا وضويش باطل گرديده، سپس شك كند كه وضو گرفته يا غسل كرده، بايد وظيفه غسل يا وضو را انجام دهد.
اگر قادر بر تطهیر یا تعویض آن نباشد اشکال ندارد و نیابتش صحیح است.
اگر طواف يا سعى را به اميد انجام‌وظیفه شرعى ادامه دهد و بعد يقين پيدا كند اشكالى ندارد و طواف و سعى او صحيح است.
نواقص نماز را با خواندن نافله و تعقیبات جبران کنند، تکرار اگر به‌قصد ورود باشد حرام و اگر به‌قصد رجاء باشد اثری ندارد.
نمازخواندن با اذان اهل تسنّن در نماز صبح و ظهر، چنانچه يقين يا گمان قابل‌ملاحظه‌اى به دخول وقت حاصل شود مانعى ندارد؛ ولى در مورد نماز مغرب احتياط مستحب آن است كمى صبر شود تا حمره زائل گردد. اين در صورتى است كه بخواهند در محل سكونت نماز فرادى بخوانند، ولى اگر با آن‌ها نماز جماعت بخوانند رعايت اين احتياط لازم نيست و اذان آن‌ها كافى است.
واجب است که بر روی شکم نخوابد و اگر عمداً خوابید و جنب شد روزه‌اش باطل است و بنا بر احتیاط واجب باید کفاره عمد بدهد.
