مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نذر نتیجه آن است که بگوید اگر مثلا گوسفندم بچه آورد بچه اش نذر باشد که چنین نذری اشکال دارد و معمول نیست.‌

در این‌گونه مسائل بايد به تلفّظ اهل لسان توجّه كرد؛ و ازآنجاکه اهل لسان فتحه را به صورتی كه گروه دوّم معتقدند نمى‌گويند، احتياط آن است كه از آن پرهيز شود؛ و آنچه از اهل لسان بارها شنيده‌ايم اين است كه فتحه را كمى مايل به كسره ادا مى‌كنند و همين صحيح است.

غسل صحیح است و اگر سبب قضا شدن نماز او شود گناه مهمی کرده است.

در مورد روزه هم همینطور است و در صورتی که واقعا این حکم که مسافر در سفر نباید روزه بگیرد و نمازش شکسته است را نشنیده بود، روزه ای که در سفر گرفته صحیح است.‌

اگر عقد زنى را براى مردى بدون اجازه آن‌ها بخوانند و بعداً آن‌ها راضى شوند و اجازه دهند عقد صحيح است.

بر هر مكلّفى واجب است قرائت نماز خود را ياد بگيرد؛ يعنى حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را به‌طور صحيح بخواند؛ ولى اگر به علّت بی‌سوادی، يا علل ديگر، بعد از تلاش لازم نتوانست قرائت را به‌طور كامل بخواند، همان مقدار كه مى‌تواند كافى است و اگر مى‌تواند ياد بگيرد، امّا كوتاهى كند، معصيت نموده است، ولى اگر وقت تنگ باشد و فرصت براى یادگرفتن نباشد، بايد به همان مقدار كه توانايى دارد نمازها و ازجمله نماز طواف را بخواند و نايب گرفتن لازم نيست.

براى صحيح بودن قرائت، دقّت‌های علماى تجويد شرط نيست؛ همين اندازه كه در عرف عرب بگويند كلمات را صحيح ادا مى‌كند كافى است.

نذر در فرض مذکور منعقد نمی شود.‌

اگر به کسی که اجرت را می دهد اطلاع دهدکه فلان مقدار اشتباه در قرائت را دارد و او راضی شود مبلغ در مقابل مقدار صحیح بپردازد مانعی ندارد.‌

اگر احتمال غلط بودن آن را نمى‌داده، نمازش صحيح بوده است؛ ولى براى نمازهاى روزانه آينده اشتباهاتش را اصلاح كند.

در فرض سؤال لازم نیست دوباره سجده انجام شود.

اگر كسى نمى‌داند كه قرائت نمازش درست نيست و در نادانى خود معذور باشد، نمازش صحيح است و اعاده ندارد؛ امّا اگر مقصّر بوده، لازم است پس از درست كردن قرائت، نمازش را اعاده كند؛ وگرنه معصيت كرده است.