هرگاه از روى فراموشى جماع كند و يا از روى اجبار به‌طوری‌که هيچ اختيارى نداشته باشد، روزه باطل نمی‌شود، ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا اجبار برطرف شود، بايد فوراً ترك كند و الا روزه او باطل است.
اگر نداند يا فراموش كند ماه رمضان است و روزه نگيرد و بعدازظهر ملتفت شود يا قبل از ظهر درحالی‌که افطار كرده باشد، بايد به احترام ماه رمضان تا مغرب كارهايى كه روزه را باطل می‌کند ترك نمايد و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا كند.
احتیاط واجب آن است که آن مقدار از نمازها که یقین دارد مسح غلط بوده را به تدریج قضا کند اما نسبت به مشکوک تکلیفی ندارد.
اگر یکی از ارکان نماز ترک شود نماز هردو باطل است مگر اینکه مأموم متوجه شود و نماز خود را به نیت فرادا به‌صورت صحیح ادامه بدهد.
با توجه به آنچه نوشته اید معادل مقداری که نذر کرده را به بازماندگان محتاج زلزله بدهید.
درصورتی‌که نوع نذر را فراموش کرده باشد و يا شک بين چند مورد دارد و نمی‌تواند احتياط کند و به تمام موارد عمل نمايد، بين مواردي که احتمال می‌دهد قرعه می‌زند و طبق آن عمل می‌نماید. در صورت شک يا فراموشي مقدار نذر، آن مقدار که يقيني است بجا می‌آورد.
هرگاه كسى از روى فراموشى يا ندانستن مسئله، رمى جمرات را ترك كند لازم است تا روز سيزدهم، هر وقت يادش آمد، يا متوجّه مسئله شد، قضا كند و بهتر اين است آنچه را مربوط به قضاى روز قبل است پيش از ظهر بجا آورد و وظيفه همان روز را بعدازظهر انجام دهد، ولى مانعى ندارد هر دو را در یک‌وقت بجا آورد؛ (اوّل قضاى روز گذشته، سپس وظيفه همان روز).
هرگاه قبل از غروب آفتاب كوچ كند، اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، درصورتی‌که يادش بيايد اگر امكان دارد بايد بازگردد و اگر مراجعت نكند گناهكار است و بنا بر احتياط كفّاره نيز دارد و اگر يادش نيامد چيزى بر او نيست.
اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله سعى را بر طواف مقدّم دارد، احتياط واجب آن است بعد از انجام طواف و نماز طواف سعى را دوباره بجا آورد.
