حکم ترک روزه با احتمال بارداری و کشف خلاف آن
اگر خانمی احتمال دهد حامله است و با این احتمال، روزه را ترک کند ولی بعداً معلوم شود باردار نيست تکليف او چيست؟
درصورتیکه تصور میکرده روزه برایش ضرر دارد و ترک کرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
درصورتیکه تصور میکرده روزه برایش ضرر دارد و ترک کرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
با داشتن روزه قضا روزه مستحبي نمیتوان گرفت اما میتواند در روزهايي که روزه آن مستحب است نيت قضا کند. انشاء الله از ثواب روزه مستحبي نيز بهرهمند خواهد شد.
در روزههاي قضايي که وقت آن کم است (مثلاً 10 روزه قضا از رمضان گذشته مانده و 10 روز نيز تا رمضان فرصت دارد) نيازي به اجازه شوهر نيست و بايد روزه بگيرد. ولي در روزههاي نذر و روزههاي قضايي که تا ماه رمضان وقت کافي دارد و روزه گرفتن مزاحم حقوق شوهر میشود بايد از شوهر اجازه بگيرد. البته در قضاي روزه رمضان که وقت کافي دارد اگر بدون اطلاع شوهر روزه گرفت و بعد از اذان ظهر شوهر تقاضاي تمکين و مانند آن نمود زن بايد روزه خود را ادامه دهد.
اگر کسى روزه ماه رمضان را در وقت آن نگیرد، یا آن را باطل کند، باید بعد از ماه رمضان قضاى آن را بجا آورد، هرچند لازم نیست قضاى روزه را فوراً بجا آورد، ولى بنا بر احتیاط واجب باید تا رمضان سال بعد، انجام دهد و اگر تا ماه رمضان سال بعد بهجا آورده نشود باید کفارهی تأخیر نیز بدهد.
اين استحباب شامل روزه قضا نمیشود و فقط روزه مستحب را شامل است.
کسي که چندروزه از او قضا شده و شماره آنها را نمیداند، مثلاً نمیداند دو تا بوده يا سه تا کافي است مقدار کمتر را انجام دهد و اضافه بر آن واجب نيست، هرچند احتياط مستحب است، اما اگر قبلاً شماره آنها را میدانسته، ولي بهواسطه سهلانگاری فراموش کرده، احتياط واجب آن است که مقدار بيشتر را انجام دهد.
هرگاه بهواسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزههايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر بهواسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزههايى را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیشآمده است.
فرد میتواند روزه مستحب را نذر کند، مشروط بر اینکه بعد از روزههاي قضا، بتواند آن را بجا آورد. به اين معنا که اگر مثلاً ده روز، روزه قضا دارد و تا ماه رمضان آينده بيشتر از ده روز باقیمانده، میتواند نذر روزه کند ولي اگر فقط ده روز باقیمانده، با توجه به اینکه در اين حالت بايد روزه قضا را بگيرد، نذر روزه مستحبي اشکال دارد.
هرگاه بيمارى انسان چند سال طول كشد و بعداً خوب شود اگر تا رمضان آينده به مقدار قضا وقت باقى است بايد فقط قضاى رمضان آخر را بگيرد و براى هرروز از سالهای پيش يك مد طعام بدهد.
در فرض سؤال نمیتواند روزه مستحبي بگيرد.